Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • UMA

    (Zaqatala) omba. – Umam ağrıyır

    Tam oxu »
  • UMACAĞ

    (Kürdəmir) qız ərə gedərkən onun valideyninin oğlan evindən istədiyi xərc, başlıq. – Qabağ umacağ almaseyduğ, qız verməzzuğ

    Tam oxu »
  • UMAÇHALVASI

    (Ucar) halvanın bir növü. – No:ruz bayramında umaçhalvası pişiririk

    Tam oxu »
  • UMAXŞIMAX

    (Xanlar) bax omaxşımax. – Arvad elə umaxşıyır ki, elə bil oğul toyu görmüyüf

    Tam oxu »
  • UMAŞIMAX

    (Gəncə, Qazax) bax omaxşımax

    Tam oxu »
  • UMAŞMAX

    (Gəncə, Goranboy, Qazax) bax omaxşımax

    Tam oxu »
  • UMDAR

    (Qax) kümçü, baramaçı

    Tam oxu »
  • UMMAN

    (Əli Bayramlı, Kürdəmir, Salyan) çox, lap çox. – Mən kimi bırda qoca ummandı ki (Əli Bayramlı); – Qalxoz bu il umman taxıl götirdi (Kürdəmir); – Bırda

    Tam oxu »
  • UMUR

    (Ağdam, Cəbrayıl, Qax, Meğri, Mingəçevir, Şəki, Zəngilan) ixtiyar. – Əlimdə umur olsa, səniη işiηi bu sa:t düzəldərəm (Ağdam); – Əlində umur olsa, çox

    Tam oxu »
  • UMURRU

    (Ağdam) ixtiyarı olan, ixtiyarlı. – Sən umurru adam olsaη, çoxlarının evini yıxarsaη

    Tam oxu »
  • UMURSUX

    (Oğuz) yanılma, səhv salma ◊ Umursuğ olmax – səhv salmaq, yanılmaq. – Sizi görüb umursuğ oldum, elə bildim əsgərdən gələn qardaşımdı

    Tam oxu »
  • UNAMAĞ

    (İmişli, Salyan) inanmaq, təsəvvür etmək, ağlına gətirmək. – Unamırdım məni yaddan çıxardarsan (İmişli); – Mən unamazdım səni bir də görərəm (Salyan)

    Tam oxu »
  • UNAMAX

    (Ağcabədi, Gədəbəy, Karvansaray, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Tovuz) başa düşmək, anlamaq. – Doğrusu, söylədiyini eşitdim, əmbə nə dediyini unamadım (

    Tam oxu »
  • UNÇƏKƏN

    (Dərbənd) dəyirman. – Mən unçəkənə kitədəm

    Tam oxu »
  • UNDUC

    (Zaqatala) dülgər dəzgahı. – Usda unduca yaxınnaşdı

    Tam oxu »
  • UNDUCA

    (Zaqatala) yabanı bitki adı

    Tam oxu »
  • UNNUCA

    (Ağbaba, Ağdam, Ağdaş, Borçalı, Cəbrayıl, Çənbərək, Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Tovuz, Zəngilan) yeməli bitki adı

    Tam oxu »
  • UNNUX

    (Culfa, Naxçıvan) un və ya taxıl yığmaq üçün taxtadan düzəldilmiş böyük qab, yeşik. – Taxılı unnuğa yığırıx (Naxçıvan); – Unnux çoxdu əvlərdə (Culfa)

    Tam oxu »
  • UNTSU

    (Qax) balaca kətil

    Tam oxu »
  • UNUNMAX

    (Füzuli) yellənmək

    Tam oxu »
  • UNYEMİŞİ

    (Gədəbəy) dərman bitkisi adı

    Tam oxu »
  • UPA

    (Zaqatala) 1. gözəl 2. əla, çox yaxşı

    Tam oxu »
  • UPTANNIX

    (Qax, Zaqatala) lovğalıq ◊ Uptannıx eləmax – lovğalanmaq

    Tam oxu »
  • UR

    (Qax) dəli

    Tam oxu »
  • URA

    (Ağcabəd, Başkeçid, Borçalı, Gədəbəy, İmişli, Qax, Qazax, Xocavənd) bağ və bostanda son yığım. – De:llər bosdan uradı, biz də gedəx’ qarpız gətirəx’ (

    Tam oxu »
  • URALAMAX

    (Ağdam, Başkeçid, Borçalı, Cəbrayıl, Gədəbəy, Göyçay, Mingəçevir, Tovuz, Zəngilan) bax oralamax. – Bosdanı uralıyıf, ya:nı ki tay qutarıf; – İki günnə

    Tam oxu »
  • URAYETƏN

    (Bakı) həyasız

    Tam oxu »
  • URBA

    (Kürdəmir) tez, bir anda. – Sabı bazardan çox urba gəldi

    Tam oxu »
  • URBANA

    (Salyan) əkilmək üçün çıxardılmış ağac. – Urbananı yerə bassırdım

    Tam oxu »
  • URBUĞ

    (Xaçmaz) tumurcuq

    Tam oxu »
  • URCAH

    urcah olmax: (Ağbaba, Ağdam, Cəlilabad, Gədəbəy, Hamamlı, İsmayıllı, Şahbuz, Şərur, Tovuz) bax uyurcah olmax

    Tam oxu »
  • URCAN

    (Basarkeçər) bax urğan. – Haravanın urcanı qırıldı, ot düşdü töküldü

    Tam oxu »
  • URCAŞMAX

    (Çənbərək) rastlaşmaq, rast gəlmək. – Mən sa: hardan urcaşdım, heç özüm də bilmirəm

    Tam oxu »
  • URÇAH

    urçah gəlməx’: (Şahbuz) rast gəlmək, rastlaşmaq. – Bı yannan da bı bına urçah gəldi

    Tam oxu »
  • URF

    I (Göyçay) urva II (Gədəbəy) 100 qram. – İki mırtdaη, bir urf olu:r?; – Dörd urfun bir girvəngə: ler

    Tam oxu »
  • URFALIĞ

    (Lənkəran, Saatlı, Şamaxı) urva saxlanan süfrə, qab, tabaq. – Öydə urfalığda un yoxdı (Şamaxı); – Urfalığa baxginan, gör heç urfıya un qalı:b? (Saatlı

    Tam oxu »
  • URĞAN

    (Hamamlı) uzun ip. – Haravanın otu dağılmasın deyə bağlanmış ipə urğan de:rix’

    Tam oxu »
  • URĞANNAMAX

    (Hamamlı) iplə bağlamaq

    Tam oxu »
  • URXANA

    (Kürdəmir, Salyan) balıq ovlanan yer. – Dünən urxanada tor atmışdım, iki xəşəm tutmışam (Kürdəmir)

    Tam oxu »
  • URIX

    (Meğri) nəsil

    Tam oxu »
  • URIM

    (Meğri) meşə. – Payizin qafsində quyinin yeri quzay urımləridi

    Tam oxu »
  • URİ

    (Əli Bayramlı) bax ura. – Uridi, ged sən də yığ ◊ Uri olmağ – son dəfə yığılıb qurtarmaq. – Bossandakı qarpızzar uri oldı

    Tam oxu »
  • URJANOTU

    (Balakən) yabanı bitki adı

    Tam oxu »
  • URLUĞ

    (Dərbənd) nəsil, tayfa. – Səlmi Yağub urluğunnandı

    Tam oxu »
  • URMU

    (Oğuz) 1. zolaqlı 2. xallı. – Urmu, məsəl, pişiyə diyilir

    Tam oxu »
  • URNAC-URNAC

    (Meğri) bax ornacornac. – Sunabəyim elə həmməşə urnacurnac danişey

    Tam oxu »
  • URNAŞ

    (Meğri) çoxdanışan. – Nağinin qızı Şalıx bir urnaş qızdı

    Tam oxu »
  • URRAMAĞ

    (Salyan) rütubət nəticəsində qabarmaq (divara aiddir). – Nəm oldığına görə duhar urrıyıb

    Tam oxu »
  • URRAMAX

    (Şəmkir) suvarmaq (heyvanlar haqqında). – Gördü çovan qoyunu çayın qıra:nda urruyur

    Tam oxu »
  • URŞU

    (Dərbənd) bünövrə, özül. – Övləri tikəndə urşulara çox cafa çəkdim

    Tam oxu »