(Gəncə) çınqıl
(Gəncə) qaradinməz
(Naxçıvan) çoxbilmiş
(Zaqatala) yabanı bitki adı
(Zəngibasar) çınqıl. – Xıcırı gəti bura töx’
(Qax) bax xiciy. – Seni xıcıy olasın
(Meğri) məhsul toplanışında gözdən yayınıb ağacda qalan meyvə. – Bağələrdə bu yil çuxlicə xıcin var
I (Qax) kösöv II (Qax) ağac növü
(Qazax) qısaboy <adam>. – Sən bir bu xıdelə bax, boyu bir qarış, tutduğu iş bir harava
I (Qax) 1. qardaşoğlu, bacıoğlu, qardaşqızı, bacıqızı 2. nəvə. – A xıdıl, hara gedirsən? II (Şəki) ləzgi uşağına verilən ad
(Cəbrayıl, Zəngilan) kiçik çillənin son həftəsi. – Xıdır girdi qış girdi, xıdır çıxdı qış çıxdı (Zəngilan); – Böyünnən xıdırın iş günü gedir (Cəbrayıl
(Çənbərək) gizlicə
(İmişli) xəncər. – Belimdə bi xıxım vardı, çaldım qıçına
(İmişli) yatırtmaq <dəvəni>. – Dəvələri xırxırdun, əyağın bağleyun
I (Ağcabədi, Ağdam, Cəlilabad, Xanlar, Qazax, Naxçıvan, Sabirabad) yığın, sürü (çox zaman “bir” sözü ilə işlənir)
(Cəlilabad) yekəqarın
(Cəlilabad) xirtdək. – Söz var gəley ürəydən, söz var gəley xılxdan; – Söz var xalx içində, söz var xılx içində
I (Kürdəmir) yunun çıxarı. – Yunun irisini götürəndə xılxası qalır II (Kürdəmir) pırtlaşmış <saç>
(Çənbərək) xirtdəkləmək. – Almühəmmədi yoldaja xılxaladım
(Borçalı) bax xıl
(Ordubad) bax xılıtgan
(Meğri) cəftə
(Ordubad) bax xılıtğan
(Ordubad) kərtənkələ
(Ordubad) yapıncı növü. – Xıllıx güzəmdən hazırranmış yapıncıdı, çobannar örtüllər
(Bakı) torta. – Yağın xıltası çox çıxdı
(Borçalı, Gədəbəy, Qazax, Şərur, Tovuz) təməl, özül. – Öy tiqməğ isde:rix’, əmbə xımını qazmamışıx hələ (Gədəbəy); – Xımı mö:kəm olmuyan öy tez uçar (
(Qazax) təməl, özül
(Qazax) bax ximel
(Gəncə) bax ximel
(Oğuz, Zaqatala) bax xımıxımı. – Xımxımını uşaxlar ye:r, elə bir şey döylü
I (Ağdam, Başkeçid, Borçalı, Çənbərək, Füzuli, Gədəbəy, Qazax, Tovuz) yeməli yabanı bitki adı. – Bizim evin yanında çoxlu xımı bitif (Ağdam); – Xımıyı
(Mingəçevir) yeməli yabanı bitki adı
(Ucar) qısaboy <adam>
(Qazax) bax ximirçəx’
(Şuşa) paxıl, xəbis
(Qazax) ağacqurdu. – Xımırqurdu kimi yeməx’dən doymor
(Bakı) paxıl, xəbis
I (Şəki) balaca, yastı <burun>. – Xımix’ burun Sultanı taniyisəmmi? II (Şəki) tərəvəz və ya meyvənin çıxarı
(Bakı) kök, dolu <adam>
(Qazax) nəsil, tayfa. – Hajılar xımsı çox güjdüdü bu kəntdə
I (Qazax) sirsaxlayan. – Yaman xımsıdı, onnan söz almax olmaz II (Qazax) xəsis
(Qazax) paxıl, xəbis
(Mingəçevir) yabanı bitki adı
(Qax, Şəki) bax xinəbənd. – Xınabəndi aş başınnən; – Başa xınabənt bağli:llər ki, tühlər üzə tökülməsin (Şəki)
(Oğuz) bax xinəbənd
(Borçalı) qohum
(Tovuz, Zərdab) əzik-əzik ◊ Xıncam-xıncam eləməx’ (Tovuz) – əzik-əzik etmək. – Ə, qoyma, uşaxlar köynəyi xıncam-xıncam elədilər (Tovuz)
(Zərdab) əzişdirmək. – O, yarpağı xıncamladı
(Ağcabədi, Şuşa) göy soğana bənzər yabanı bitki adı. – Sinə ağrıyanda xıncılo:uzu qaynadırıx, suyun atırıx, özünü ye:irix’ (Şuşa)