Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • ZIBI

    (Cəbrayıl) böyük, yekə

    Tam oxu »
  • ZIBIĞ

    I (Bakı) zəhlətökən, sırtıq. – Mının kimi heç zıbığ adam görməmişəm II (Bakı) bax zıbı. – O, zıbığın biridü

    Tam oxu »
  • ZIBIX

    (Meğri) bax zıbı. – Gülünün Hüsən addı bir zıbıx gədəsi var, özü də dəmir yolda işde:r

    Tam oxu »
  • ZIBIN

    (Kürdəmir, Qəbələ, Oğuz) sırıqlı. – Hava soyuyuf, gərəx’ zıbın alam (Qəbələ); – Zıbın olmasa, so:xdan doaram (Oğuz)

    Tam oxu »
  • ZIBIRTIN

    (Kürdəmir) böyük və həm də yaraşıqsız. – Əhmədin oğlı elə zıbırtındı ki

    Tam oxu »
  • ZIFİ

    (Meğri) azacıq, lap az. – Ətdən bizə Fərəş zıfı də vermədi dadax

    Tam oxu »
  • ZIFLAMAX

    I (Basarkeçər, Mingəçevir) bax zırflamax. – Çualı ağzınatan zıfla taxılnan (Basarkeçər) II (Basarkeçər, Şuşa) bax zıplamağ

    Tam oxu »
  • ZIĞ

    I (Bakı, Culfa, Gədəbəy, Qarakilsə, Naxçıvan, Ordubad, Şərur) palçıq. – Zığdan indi dərbəşmək olmaz (Şərur); – Zığ bulaşıf şalvarın balağına, təmizdəη

    Tam oxu »
  • ZIĞAB

    I (Qubadlı, Salyan) bir yerdə qalıb iylənən su. – Bizim yerrərdə zığab ulmaz (Qubadlı); – Zığabı içməg olmaz (Salyan) II (Salyan) bax zağab

    Tam oxu »
  • ZIĞEL

    (Xanlar) qısaboylu və yekəqarın (adam). – Zığel adam da var

    Tam oxu »
  • ZIĞI

    (Bakı) bax zıqqi

    Tam oxu »
  • ZIĞIMAX

    (Tovuz) sürüşmək. – Ayağım yaman zığıyır qar olanda

    Tam oxu »
  • ZIĞIRQUŞ

    (Şuşa) zəhlətökən. – Mürsəl zığırquş adamdı

    Tam oxu »
  • ZIĞIT

    (Xanlar) ölüvay. – Bu da zığıt oğlu zığıt, bizə yoldaş olub

    Tam oxu »
  • ZIĞLA

    (Qazax) yumurtadan yenicə çıxmış, hələ tüklənməmiş quş balası

    Tam oxu »
  • ZIĞLI

    (Tərtər) bax zağlı II. – Bu inəyin südü zığlı süddü

    Tam oxu »
  • ZIĞLIX

    (Bərdə) palçıqlıq. – Hər yan zığlıxdı

    Tam oxu »
  • ZIĞMAX

    (Şərur) bax zığımax. – Avto:- nun təkəri zığdı, avto o sa:t yoldan çıxır

    Tam oxu »
  • ZIĞO

    (Kürdəmir) bax zığ I

    Tam oxu »
  • ZIĞZIĞ

    I (Kürdəmir) uşaq oyunu adı. – Uşağlar, gəlin zığzığ oyniyağ II (Qax, Oğuz, Tovuz, Zaqatala) alabaxta, quş adı

    Tam oxu »
  • ZIX

    (Culfa) bax zılx

    Tam oxu »
  • ZIXCALI

    (Meğri) dolu, basa-basa doldurulmuş. – Üş zıxcalı çüyal ma: verdi, ikisin də Qurbanın dədəsi Məşə Zeynala

    Tam oxu »
  • ZIXMA

    (Gədəbəy, Tovuz) yumruq, dürtmə. – Saηa bir zıxma vurram, bir il özüηə:lməssəη (Tovuz); – Bir zıxma vurram, böyrəyiη içiηə tüşər (Gədəbəy)

    Tam oxu »
  • ZIXMALAMAX

    (Gədəbəy) yumruqla vurmaq. – Elə zıxmaladım, heç məni vurmağa əl aça bildi ki?

    Tam oxu »
  • ZIXZIX

    (Qax, Zaqatala) sağsağan

    Tam oxu »
  • ZIQI

    (Balakən) dələ cinsindən olan meşə heyvanı

    Tam oxu »
  • ZIQQI

    I (Ağdam, Bakı, Kürdəmir, Şəki) bax zıqqi. – Zıqqı adamın malı çıxınca canı çıxsa yaxşıdı (Şəki) II (Bakı, Kürdəmir, Salyan) çoxdanışan

    Tam oxu »
  • ZIQQIÇILIĞ

    (Salyan) uzunçuluq ◊ Zıqqıçılığ eləməg – uzunçuluq etmək. – Paşa, nə zıqqıçılığ eliyirsən?

    Tam oxu »
  • ZIQQILDAMAX

    (Beyləqan, Bərdə, Qarakilsə) zarımaq. – Bu uşax səhərdən zıqqıldıyır (Beyləqan)

    Tam oxu »
  • ZIQQILIĞ

    zıqqılığ eləmək: (Əli Bayramlı) 1. zəhlə tökmək. – Az zıqqılığ elə 2. dilənmək. – Abırun olsın, utan, zıqqılığ eləmə

    Tam oxu »
  • ZIQQİ

    (Lənkəran) xəsis

    Tam oxu »
  • ZILAN

    (Qarakilsə) axırıncı (oyunda). – Beşüyür oğlu beşüyür, oyunda həmişə zılan olur

    Tam oxu »
  • ZILAVLAMAX

    (Qarakilsə) bax zilaflaşmax. – Aşıx zılavlanıf, müşqurmamış alçı durur

    Tam oxu »
  • ZILDAN

    (Gədəbəy) yaş, rütubətli. – Zıldan ağaşdı, qo:η qurusun

    Tam oxu »
  • ZILDIRAMAX

    (Çənbərək, Karvansaray) yetişmək. – Alma zıldırıyıf tökülür (Karvansaray)

    Tam oxu »
  • ZILDIRRAMAX

    (Zaqatala) sızıldamaq

    Tam oxu »
  • ZILĞA

    I (Cəbrayıl, Zəngilan) 1. b a x zığla (Zəngilan). – Quşun balası hələ zılğadı, uçə:lmir; – Divardakı ilan zılğaları uddu; – Düləçənin balalarının hamı

    Tam oxu »
  • ZILX

    (Ağdam, Ağdərə, Cəbrayıl, Əzizbəyov, Füzuli, Gədəbəy, Gəncə, Kürdəmir, Salyan, Şəki, Ucar) çuğundur. – Zılx da əkirix’ (Ağdam); – Həməvvax zılx vereyr

    Tam oxu »
  • ZILXI

    (Füzuli) tamamilə

    Tam oxu »
  • ZILIF

    I (Qarakilsə) həyasız. – Zılıf qadındı, heş kim üzünə baxmır II (Şərur) darının bir növü

    Tam oxu »
  • ZILIĞ

    (Cəlilabad) gözdə əmələ gələn çirk

    Tam oxu »
  • ZILIX

    (Cəbrayıl, Zəngilan) bax zılığ. – Genə no:luf, gözü:η zılığın tökürsəη? (Zəngilan)

    Tam oxu »
  • ZILIN

    (Meğri) pinti. – Əldərədə zılın arvat yoxdu

    Tam oxu »
  • ZIMBIL

    (Gədəbəy) ağır. – Zımbıldı, tərpətmək olmor

    Tam oxu »
  • ZIMIR

    I (Basarkeçər, Gədəbəy, Tovuz) palçıq. – Camış özünü zımıra saldı; – Arxa su zımır kimi yəlir, də:η, bağlara yağıf (Tovuz); – Buralar pütüncə zımırdı,

    Tam oxu »
  • ZIMIRD

    (Qazax) tamamilə, büsbütün. – Bu qarpız zımırd kaldı; – Həsən zımırd qammer

    Tam oxu »
  • ZIMIRRAMAX

    (Basarkeçər, Borçalı) çirkləndirmək. – Mal buroyu zımırrı:f, gə təmizdə (Borçalı)

    Tam oxu »
  • ZIMIRT

    (Qazax) bax zımır II. – Hələ zımırtdı zoğal, ye:ləsi döyü

    Tam oxu »
  • ZINC

    zıncı düşməx’: (Xanlar) kefsizləmək. – Kəhər atın zıncı elə düşüf ki, elə bil arpa yemiyif

    Tam oxu »
  • ZINDIĞ

    (Bakı) davakar

    Tam oxu »