Bu söz ad və daş hissələrindən ibarətdir; daş hissəsi əş kimi olub, “birgəlik, oxşarlıq” bildirib. Adaş “adı bir olan” deməkdir. (-daş şəkilçisi qardaş, yoldaş... sözlərində də işlədilir). Sözün məcazi mənası da var: “dost, yoldaş” anlamlarında işlədilir. Adaş kəlməsi, əslində, addaş kimi olub. Belə güman olunur ki, -daş şəkilçisi yerlik hala -əş (birgəlik bildirən söz olub, əşsiz əvəzi, “bənzəri olmayan” mənasını əks etdirib) şəkilçisi artırmaqla düzəlib. -əş indi də bəzən müstəqil söz kimi işlədilir (əşi, yəni “bərabəri, tayı yoxdur” deyirik).