Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • BÓBRİK

    [rus.] Xovlu mahud parça növü. // Bu parçadan tikilmiş. Bobrik palto. – Bu zaman Kərbalı tükü tökülmüş bobrik pencəyinin ətəyini dartışdırıb düzəldər…

    Tam oxu »
  • BOÇKA

    [rus. бочка] Çəllək. Çaxır boçkası. Su boçkası. – Rizvan araba gedə-gedə Xosrovun köməyi ilə çıxıb, ağzı örtülü yağ boçkalarının üstündə oturdu

    Tam oxu »
  • BOÇKAÇI

    is. Boçka (çəllək) qayıran usta; çəlləkçi

    Tam oxu »
  • BOÇKAÇILIQ

    is. Boçkaçı sənəti; çəlləkçilik

    Tam oxu »
  • BOĞANAQ

    1. is. Boğucu hava, havası boğuq olan yer. Bu otaq yaman boğanaqdır. Bu boğanaqda necə oturubsunuz? // sif

    Tam oxu »
  • BOĞAZ₂

    sif. Boynunda balası olan. Boğaz at. Boğaz inək. Boğaz qoyun. – Əmniyyələr boğaz inəyi, eşşəyi və qoyunları tövlədən çıxardılar

    Tam oxu »
  • BOĞAZ

    is. 1. anat. Boyunun, qida borusunun başı və nəfəs yollarının yerləşdiyi ön hissəsi. Boğazdan yapışmaq

    Tam oxu »
  • BOĞAZADÖYMƏ

    is. dan. Höcətləşmə, bir-biri ilə sözləşmə, söz güləşdirmə, mübahisə etmə; mübahisə, deyişmə. İki saatdan bəri davam edən boğazadöymə ağıllıbaşlı bir

    Tam oxu »
  • BOĞAZALTI

    is. 1. Balaca şal. 2. Baş örtüyünün boğazın altından bağlanan bağı. 3. Qadınların boğazlarına taxdıqları qızıl zinət

    Tam oxu »
  • BOĞAZDÖYÜŞMƏSİ

    bax boğazadöymə

    Tam oxu »
  • BOĞAZLAMA

    “Boğazlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • BOĞAZLAMAQ

    f. 1. Boğazından yapışmaq (tutmaq, yaxalamaq). Vəznəli kişi qorodovoylara qışqırdı, tez məhkumu boğazladılar

    Tam oxu »
  • BOĞAZLANMAQ

    məch. 1. Boğazından tutulmaq, yaxalanmaq. [Şeyda:] Bu gün Yusiflə Musanın boğazlandığını görüb də qoyun sürüsü kimi kənardan seyr edirsiniz

    Tam oxu »
  • BOĞAZLAŞMA

    “Boğazlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • BOĞAZLAŞMAQ

    qarş. Bir-birinin boğazından yapışmaq, dalaşmaq

    Tam oxu »
  • BOĞAZLI

    sif. Boğazı olan. Boğazlı qab. Boğazlı şüşə. Boğazlı çəkmə. Boğazlı qaloş

    Tam oxu »
  • BOĞAZLIQ₁

    is. 1. Boğaza sarınan şal və ya boğaza keçirilən qadın zinəti. 2. Paltarın boyun tərəfi. Onun köynəyinin ancaq boğazlığı salamat qalmışdı

    Tam oxu »
  • BOĞAZLIQ₂

    is. Qarnında balası olma, hamiləlik. Qarabağ madyanlarında boğazlıq dövrü

    Tam oxu »
  • BOĞÇA

    is. İçinə dəyişək, parça və s. qoyulub bükülmüş bağlama (böyük yaylıq). [Atam anama dedi:] Hərgah getmək istəyirsənsə, dur ayağa, boğçanı aç, mənim pa

    Tam oxu »
  • BOĞÇALAMA

    “Boğçalamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • BOĞÇALAMAQ

    f. Boğçaya bükmək, boğça şəklində bağlamaq

    Tam oxu »
  • BOĞÇALANMA

    “Boğçalanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • BOĞÇALANMAQ

    məch. Boğça şəklində bağlanmaq, boğçaya qoyulub bağlanmaq. ◊ Paltarı boğçalanmaq – ölmək. Qızılgül axçalandı; Dərmədim axçalandı; Sənə kimlər qarğadı;

    Tam oxu »
  • BOĞDURMA

    “Boğdurmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • BOĞDURMAQ

    “Boğmaq”dan icb. [Hacı Səməd xan:] Həyasızın birisi, deyəsən, bizim Təbrizdə adam boğdurmaqdan başqa bir işimiz yox imiş

    Tam oxu »
  • BOĞMA

    is. 1. “Boğmaq”dan f.is. 2. Yoluxma boğaz xəstəliyi (xalq arasında difteritin adı). Boğma çıxarmaq (boğma xəstəliyinə tutulmaq)

    Tam oxu »
  • BOĞMACA

    is. bax boğma 2-ci mənada

    Tam oxu »
  • BOĞMAQ

    f. 1. Boğazı sıxmaqla nəfəs yolunu, nəfəsini kəsmək. Boğazından yapışıb boğmaq. Boyunduruq öküzün boynunu boğur

    Tam oxu »
  • BOĞMALAMA

    “Boğmalamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • BOĞMALAMAQ

    f. 1. Yavaşca, yüngülvari boğmaq, sıxışdırmaq. 2. dan. Qarğış etmək, nifrin etmək, qarğımaq. 3. vulq

    Tam oxu »
  • BOĞMALANMA

    “Boğmalanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • BOĞMALANMAQ

    f. vulq. Tez-tez və acgözlüklə yemək

    Tam oxu »
  • BOĞMALIQ

    is. vulq. Yemək, xörək (nifrət və acıqla deyilir). Əlbəttə, Talıb xana cüzi bir boğmalıq vermək, bu var-yoxun hamısını verməkdən çox-çox asan idi

    Tam oxu »
  • BOĞUCU

    sif. 1. Tənəffüsü çətinləşdirən, boğan. Boğucu tüstü. Boğucu hava. – Kərimbəy qapını açanda, ağır və boğucu isti hava onu vurdu

    Tam oxu »
  • BOĞUCULUQ

    is. Boğucu şeyin xassəsi

    Tam oxu »
  • BOĞUQ

    sif. 1. Boğulmuş. Boğuq barama (qurdları boğulmuş barama). Ağzı boğuq çuval (ağzı iplə boğulmuş çuval)

    Tam oxu »
  • BOĞUQLUQ

    is. Boğuq şeyin halı. Səsin boğuqluğu

    Tam oxu »
  • BOĞULMA

    “Boğulmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • BOĞULMAQ

    f. 1. Hava azlığından nəfəsi çətinləşmək, nəfəs ala bilməmək. İstidən boğulmaq. Bu otağın havası yoxdur, adam boğulur

    Tam oxu »
  • BOĞULMUŞ

    f.sif. 1. Boğulub öldürülmüş. Qafqazlının boğulmuş meyiti küçəyə atılmışdı. M.S.Ordubadi. 2. Havasızlıqdan, yaxud tüstüdən, qazdan ölmüş

    Tam oxu »
  • BOĞULTU

    is. Boğulan adamın, yaxud heyvanın çıxardığı səs. Xırıltı, boğultu və ayaq səsləri ağır bir çarpışma getdiyini bildirirdi

    Tam oxu »
  • BOĞUNUQ

    bax boğuq. Mən bir oğrunun boğunuq və yavaş səsinə bənzəyən bir səs eşitdim. M.S.Ordubadi

    Tam oxu »
  • BOĞUŞDURMA

    “Boğuşdurmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • BOĞUŞDURMAQ

    icb. Bir-biri ilə dalaşdırmaq, savaşdırmaq, vuruşdurmaq. [Avam camaat] Bakının ətraf kəndlərindən məşhur cins qoyun itlərini küçüklüyündən Bakıya gəti

    Tam oxu »
  • BOĞUŞMA

    1. “Boğuşmaq”dan f.is. 2. is. Savaşma, dalaşma, çeynəşmə; dava, mübahisə, qovğa. [Kazım:] Bu xanların boğuşması qurtarmır ki, biz də bir gözümüzü açaq

    Tam oxu »
  • BOĞUŞMAQ

    qarş. 1. Bir-birini qapmaq. İtlər boğuşurlar. – İt itlə boğuşdu, yolçuya fürsət düşdü. (Ata. sözü). 2

    Tam oxu »
  • BOKS

    [ing.] idm. Əllərə xüsusi əlcəklər geyilərək müəyyən üsul və qayda ilə icra edilən yumruq döyüşündən ibarət idman növü

    Tam oxu »
  • BOKSÇU

    is. idm. Boksla məşğul olan idmançı

    Tam oxu »
  • BOKSİ́T

    [fr.] Alüminium hasil edilən əsas filiz

    Tam oxu »
  • BOKSYÓR

    [ing.] bax boksçu

    Tam oxu »