Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Bİ...

    [fars.] İsimlərin əvvəlinə gətirildikdə inkar və yoxluq mənasında sifət düzəldən və -siz/-süz mənasını verən şəkilçidir; məs

    Tam oxu »
  • BİABIR

    sif. [fars.] Abırsız. □ Biabır etmək (eləmək, eyləmək) – abırdan salmaq, rüsvay etmək, adını ləkələmək

    Tam oxu »
  • BİABIRCASINA

    zərf 1. Abırsızca, utanmaz bir surətdə. Biabırcasına danışmaq. 2. Çox pis, utanılacaq bir surətdə, rüsvayçılığa səbəb olacaq bir tərzdə

    Tam oxu »
  • BİABIRÇI

    sif. Rüsvayedici, eyib gətirən, adbatıran, utanılacaq. Biabırçı hərəkət. – Evdə qulaqtutan, biabırçı bir marçıltı qopdu

    Tam oxu »
  • BİABIRÇILIQ

    is. Rüsvayçılıq, rəzalət, utanılacaq hal. Bu nə biabırçılıqdır? – [Nazlı xanım:] İndi, Nəcəf bəy, sən də bizim biabırçılığımıza razı olma! Ə

    Tam oxu »
  • BİAHƏNG

    [fars.] bax ahəngsiz. Gahi bir nəğmə kimi biahəng; Gahi bir lövhə kimi rəngarəng. A.Səhhət

    Tam oxu »
  • BİAR

    [fars. bi… və ər. ar] bax arsız. Biar adam. – Daşə çəkmiş xalq üçün Fərhad Şirin surətin; Ərz qılmış xalqa məhbubun, əcəb biar imiş! Füzuli

    Tam oxu »
  • BİARAM

    [fars.] bax aramsız. Keçdi üç ay, hələ ondan nə kağız var, nə pəyam; Gözləyir ailəsi kənddə onu biaram

    Tam oxu »
  • BİARLIQ

    bax arsızlıq

    Tam oxu »
  • BİATLON

    is. [yun.] idm. 20 km məsafədə tüfəngdən atəş açmaqla icra edilən xizək yarışı

    Tam oxu »
  • BİBAK

    sif. [fars.] Qorxusuz, qorxmaz, heç bir şeydən ehtiyat etməyən. Nisbətim vermə Məcnunə; Bir aşiqi-bibakəm mən

    Tam oxu »
  • BİBƏHRƏ

    [fars.] bax bəhrəsiz. [Məşədi Oruc:] …Bəlkə ağanın fəzilətinin kəraməti və mərhəmətindən mənim həmşəhərlilərim bibəhrə qalmasınlar

    Tam oxu »
  • BİBƏR

    is. Dadı acı, uzunsov tərəvəz bitkisi; istiot. Göy bibər. Qırmızı bibər

    Tam oxu »
  • BİBƏRLİ

    sif. İçində bibər olan, bibər qatılmış; istiotlu

    Tam oxu »
  • BİBİ

    is. Övlad üçün atanın bacısı

    Tam oxu »
  • BİBİGƏLİNİ

    is. Atanın bacısının gəlini (oğlunun arvadı)

    Tam oxu »
  • BİBİQIZI

    is. Atanın bacısı qızı

    Tam oxu »
  • BİBİNƏVƏSİ

    is. Atanın bacısının nəvəsi

    Tam oxu »
  • BİBİOĞLU

    is. Atanın bacısının oğlu

    Tam oxu »
  • BİBİYOLU

    is. etnoqr. Gəlinə toy parçası göndərildikdə, oğlan tərəfindən bibiyə hədiyyə edilən paltarlıq parça

    Tam oxu »
  • BİBLİÓQRAF

    [yun.] (kitabiyyat) mütəxəssisi

    Tam oxu »
  • BİBLİOQRAFİ́K

    sif. Biblioqrafiyaya (kitabiyyata) aid olan. Biblioqrafik məlumat

    Tam oxu »
  • BİBLİOQRÁFİYA

    is. [yun.] 1. Müəyyən məsələyə dair kitab, məcmuə və məqalələrin siyahısı; kitabiyyat; kitabların məzmununun elmi təsviri və onların siyahı və qeydlər

    Tam oxu »
  • BİBLİYA

    bax İncil

    Tam oxu »
  • BİC₂

    is. dan. Ağac və kolların kötüyündən, yaxud gövdəsinin alt hissəsindən çıxan xırda zoğ, haramı

    Tam oxu »
  • BİC

    sif. və is. 1. dan. Rəsmi nikah olmadan doğulan uşaq. 2. Çox hiyləgər, fəndgir. Bic adam. // Çoxbilmiş, tədbirli, zirək, ağıllı mənasında

    Tam oxu »
  • BİC-BİC

    zərf Zeynal isə bic-bic hamının ağzına baxdıqdan sonra qeyd etdi… Ə.Əbülhəsən

    Tam oxu »
  • BİC-QIC

    bax bic2

    Tam oxu »
  • BİCA

    sif. və zərf [fars.] 1. Yersiz, münasibətsiz, mənasız. Bica söz. Bica danışıq. – [Müəllim:] Amma uşaq tayfasına o cür sözləri deməyiniz, bir az bicadı

    Tam oxu »
  • BİCA-BİCA

    zərf bax bica 2-ci mənada. Həzrət saqqalını bica-bica saxlamayırdı. Ə.Əbülhəsən

    Tam oxu »
  • BİCƏK

    is. məh. 1. bax bic2. 2. Noxud. 3. Daha kiçik yaşda ikən doğan düyə, erkən doğan düyə

    Tam oxu »
  • BİCƏNGƏ

    sif. məh. Hiyləbaz, bic. [Dayıoğlu:] Amma elə ki, bicəngə xalaoğlum başladı dayımı yamsılamağa və dayım kimi dodaqlarını tərpətməyə, … burada, doğrusu

    Tam oxu »
  • BİCƏNGƏNƏ

    sif. məh. Hiyləbaz, bic. [Dayıoğlu:] Amma elə ki, bicəngə xalaoğlum başladı dayımı yamsılamağa və dayım kimi dodaqlarını tərpətməyə, … burada, doğrusu

    Tam oxu »
  • BİCLƏŞMƏ

    “Bicləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • BİCLƏŞMƏK

    f. dan. Getdikcə ustalaşmaq, hiyləgərləşmək; kələkbaz (diribaş, tədbirli) olmaq. O, yaman bicləşibdir, aldatmaq olmur

    Tam oxu »
  • BİCLİK

    is. Hiylə, kələk, fənd, fırıldaq; hiyləgərlik, kələkbazlıq, fəndgirlik. Biclik etmək. – Hər fənd və bicliklə edər kəsb maaşın; Saxlar özü başın

    Tam oxu »
  • BİÇARƏ

    sif. [fars.] 1. Yazıq, miskin, fağır, məzlum; bədbəxt. Biçarə münəccimbaşının ərvahı uçub, başladı yarpaq kimi titrəməyə

    Tam oxu »
  • BİÇARƏLİK

    is. Çıxılmaz vəziyyət, köməksizlik, acizlik. …Biz burada məmləkəti aclıq, biçarəlik və acizliyə aparan əcnəbi kapitalının törətdiyi faciələri faş etmə

    Tam oxu »
  • BİÇDİRİLMƏ

    “Biçdirilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • BİÇDİRİLMƏK

    “Biçdirmək”dən məch

    Tam oxu »
  • BİÇDİRMƏ

    “Biçdirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • BİÇDİRMƏK

    “Biçmək”dən (1 və 3-cü mənalarda) icb. Taxılı biçdirmək. – [Hacı Nuru:] Sən mülkədarsan, sənə lazım idi ki, əkdirəydin, biçdirəydin, dövlət qazanaydın

    Tam oxu »
  • BİÇƏNƏCƏK

    bax biçənək. İlxı dağdan, düzdən keçib gəldi, ballıcalı Qara xanın bıçənəcəyinə doldu. “Koroğlu”

    Tam oxu »
  • BİÇƏNƏK

    is. Biçiləcək yer, otlaq, çəmənlik. Nəbi biçənəyin içində oturub, atını otarırdı. “Qaçaq Nəbi”. Taxıl zəmiləri arasındakı biçənəklər yenicə toxunmuş ə

    Tam oxu »
  • BİÇİCİ

    xüs. 1. is. Paltar və s. biçən usta (dərzi). 2. sif. Paltar biçməklə məşğul olan. [Tikiş fabrikinin] biçici sexində iki pres qoyulmuşdur

    Tam oxu »
  • BİÇİLMƏ

    “Biçilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • BİÇİLMƏK

    “Biçmək”dən məch. Paltar biçilmişdir

    Tam oxu »
  • BİÇİLMİŞ

    “Biçilmək”dən f.sif. Biçilmiş paltar. Biçilmiş taxıl. Əsən asta külək biçilmiş otların qoxusunu kəndə doldurdu

    Tam oxu »
  • BİÇİM

    is. 1. Biçilmək tərzi; paltarın forması, fasonu, ülgüsü. Bu biçimdə paltar görməmişəm. Onun paltosunun biçimi çox gözəldir

    Tam oxu »
  • BİÇİMLİ

    sif. Biçimi düzgün, quruluşu düzgün; tənasüblü, yaraşıqlı, qəşəng, sərrast, təndürüst. Biçimli adam. – [Mahrunun] nazik və biçimli dodaqları iyul günə

    Tam oxu »