Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • H

    Azərbaycan əlifbasının on birinci hərfi. bax he

    Tam oxu »
  • HA

    Nida kimi aşağıdakı mənalarda işlənir: a) saqındırma, xəbərdarlıq və ya əmr, tapşırıq bildirir, habelə diqqəti cəlb etmək üçün işlədilir

    Tam oxu »
  • HA₃

    əvəz. 1. Qeyri-müəyyən zaman və ya yer bildirir; hansı. Məşədi Əsgər dinməzsöyləməz qapıdan çıxıb yola düşdü

    Tam oxu »
  • HA

    Ziddiyyət bildirən ədat – ki. Nə olsun, adımız olubdur qoçaq; Ceyran ha deyilik ovçudan qaçaq. H.K.Sanılı

    Tam oxu »
  • HABELƏ

    zərf Bunun kimi, bu cür, belə; həmçinin. İrəvanda iyirmi min müsəlman uşağı var, bunların bir-iki yüzü ancaq dərsə gedir

    Tam oxu »
  • HACƏT

    is. [ər.] 1. Ehtiyac, lüzum. Bu qədər söhbətə nə hacət. Təfərrüata hacət yoxdur. – Yox, yazmaram! Amma hələ qoy yazım; Hacət olsa, bundan belə yazmara

    Tam oxu »
  • HACI

    is. [ər.] din. Məkkəni ziyarət etmiş müsəlmanlara verilən ad. Hacısan, məşhədisən, sahibimizsən, ağasan; İstəyirsən həmi qırxıb bizi, həm də sağasan?

    Tam oxu »
  • HACIBƏRİBAX

    is. köhn. Qadın paltarı tikilən bahalı əlvan bir parçanın xalq dilində adı. [Minayə] bir neçə il əvvəl hacıbəribax deyilib arvadlar arasında çox modda

    Tam oxu »
  • HACILEYLƏK

    1. bax leylək. Bahar çağı hacıleyləklər; Qaranquşlar gələrmiş. R.Rza. 2. zar. Uzundraz, boyu həddindən artıq uzun adam haqqında

    Tam oxu »
  • HACIMƏNƏBAX

    is. köhn. Qadın paltarı tikilən bahalı əlvan bir parçanın xalq dilində adı. [Minayə] bir neçə il əvvəl hacıbəribax deyilib arvadlar arasında çox modda

    Tam oxu »
  • HACIYATMAZ

    is. Aşağı tərəfi ağır olduğu üçün həmişə dik duran uşaq oyuncağının adı: gəlincik

    Tam oxu »
  • HAÇA

    is. və sif. Ağacın bucaq şəklində ayrılmış gövdəsi və ya budağı, habelə haçalanmanın başlandığı yer. Alçaq əncir ağacının əyri haçasında oturan iki nə

    Tam oxu »
  • HAÇABAŞ

    sif. Başı haça şəklində olan. Haçabaş dağ. Haçabaş dəyənək. – Əllərində haçabaşlı, uzun çomaq tutmuş uşaqlar sağım yerindən xeyli aşağıda duran qoyun

    Tam oxu »
  • HAÇABAŞLI

    sif. Başı haça şəklində olan. Haçabaş dağ. Haçabaş dəyənək. – Əllərində haçabaşlı, uzun çomaq tutmuş uşaqlar sağım yerindən xeyli aşağıda duran qoyun

    Tam oxu »
  • HAÇABUYNUZ

    sif. Buynuzu haça şəklində olan. Haçabuynuz qoç. Haçabuynuz buğa

    Tam oxu »
  • HAÇABUYNUZLU

    sif. Buynuzu haça şəklində olan. Haçabuynuz qoç. Haçabuynuz buğa

    Tam oxu »
  • HAÇADIRNAQ

    sif. Dırnağı haça olan, qoşadırnaq (inək, qoyun və s. heyvanlar haqqında). Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ipçin yolardı; Məmələri dadlı

    Tam oxu »
  • HAÇADIRNAQLI

    sif. Dırnağı haça olan, qoşadırnaq (inək, qoyun və s. heyvanlar haqqında). Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ipçin yolardı; Məmələri dadlı

    Tam oxu »
  • HAÇADİL

    sif. Dili haça şəklində olan, dilinin ucu yarıq olan (ilan, kərtənkələ, qurbağa və s. haqqında). Qədimdən bizim eldə sınanmış bir məsəl var; “Ulduz gö

    Tam oxu »
  • HAÇADİLLİ

    sif. Dili haça şəklində olan, dilinin ucu yarıq olan (ilan, kərtənkələ, qurbağa və s. haqqında). Qədimdən bizim eldə sınanmış bir məsəl var; “Ulduz gö

    Tam oxu »
  • HAÇAQ

    bax havaxt. Haçaq yola düşürsən? Qatar haçaq gəlir? – Əlimdən bıçaq düşdü; Bilmədim haçaq düşdü; Viran qalsın qəriblik; Yar məndən qaçaq düşdü

    Tam oxu »
  • HAÇAQUYRUQ

    sif. Quyruğu haça şəklində olan. Nə üçtelli durna, nə də; haçaquyruq qaranquşam; Bütün qışı cikkildəyib; Yem axtaran hansı quşam? M

    Tam oxu »
  • HAÇAQUYRUQ

    is. bot. Çoxillik sünbüllü ot. bax kornet

    Tam oxu »
  • HAÇAQUYRUQLU

    sif. Quyruğu haça şəklində olan. Nə üçtelli durna, nə də; haçaquyruq qaranquşam; Bütün qışı cikkildəyib; Yem axtaran hansı quşam? M

    Tam oxu »
  • HAÇALAMA

    “Haçalamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • HAÇALAMAQ

    f. Haça kimi iki yerə ayırmaq. …Sözünü qurtarıb yenə saqqalını haçaladı. S.M.Qənizadə

    Tam oxu »
  • HAÇALANMAQ

    1. məch. İki yerə ayrılmaq, bucaq şəklində iki istiqamətdə uzanmaq (yol, çay və s. haqqında). Kəndə çatanda yol haçalandı

    Tam oxu »
  • HAÇALAŞMA

    “Haçalaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • HAÇALAŞMAQ

    bax haçalanmaq. Şiddətli küləklərin nəticəsində qayalar get-gedə sivriləşir, haçalaşırdı. S.Vəliyev. Yol haçalaşanda Muxtar əlini sağ tərəfə tuşlayıb

    Tam oxu »
  • HAÇALI

    sif. Haça şəklində olan, haçası olan. Haçalı yol. – [Uşaq] qarşıdakı zirvəsi haçalı qayalar başında qara qanadlarını açıb yüksəlmək istəyər … buludu g

    Tam oxu »
  • HAÇAN

    “Haçaq”ın deyiliş forması. [Rza bəy:] Söylə görüm, toy haçandır? Ü.Hacıbəyov. Nur zülmətsiz haçan oldu? Zülmətdən nur içən oldu! M

    Tam oxu »
  • HAÇANDAN-HAÇANA

    zərf Nəhayət, axırda, çox vaxt keçəndən sonra. Haçandanhaçana gəlib çıxdı. – [Gülnaz] haçandanhaçana xatırladı ki, bu gəncə parkda iki-üç dəfə rast gə

    Tam oxu »
  • HAÇASAQQAL

    sif. Saqqalı haça şəklində olan. Haçasaqqal qoca. – Haçasaqqal bir kişi üçüncü zəngi çalan kimi salondakı neft lampalarının işığını azaltdı, zal qaran

    Tam oxu »
  • HAÇASAQQALLI

    sif. Saqqalı haça şəklində olan. Haçasaqqal qoca. – Haçasaqqal bir kişi üçüncü zəngi çalan kimi salondakı neft lampalarının işığını azaltdı, zal qaran

    Tam oxu »
  • HADİSƏ

    is. [ər.] 1. İctimai və ya şəxsi həyatda vaqe olan, baş verən hal; əhvalat, vaqiə, vəqə. Bütün bu hadisələr yanaşı oturan adamların təsəvvürlərində ca

    Tam oxu »
  • HAF

    is. zool. Gecələr çox iti uçan, işığa gələn uzunxortumlu kəpənək. ◊ Haf kimi – gözlənilmədən, cəld, özünü birdən çarparaq

    Tam oxu »
  • HAFİZ

    is. [ər.] köhn. 1. Qoruyan, saxlayan, mühafizə edən. 2. Quranı əzbər bilən adam

    Tam oxu »
  • HAFİZƏ

    is. [ər.] Bir şeyi zehnində, yadında saxlama və yenidən təsəvvüründə canlandırma qabiliyyəti; yaddaş

    Tam oxu »
  • HAFİZƏLİ

    sif. Yaxşı hafizəsi, yaddaşı olan; yaddaşlı. Salmanın verdiyi məlumatlardan Maya onun gözəl hafizəli və ayıq fikirli adam olduğunu görürdü

    Tam oxu »
  • HAFİZƏSİZ

    sif. Hafizəsi, yaddaşı olmayan və ya zəif olan; yaddaşsız, unutqan, huşsuz. Hafizəsiz qoca

    Tam oxu »
  • HAFİZƏSİZLİK

    is. Hafizəsi, yaddaşı olmayan və ya zəif olan adamın halı; yaddaşsızlıq, unutqanlıq, huşsuzluq. [Cinayətov:] Bay sənin… – deyə donquldandı

    Tam oxu »
  • HAİL₂

    sif. [ər.] köhn. 1. Qorxunc. 2. Azman, nəhəng

    Tam oxu »
  • HAİL₁

    is. [ər.] köhn. 1. Dəyişmiş, dəyişilmiş, dəyişdirilmiş. 2. Maneə. 3. Çəpər, hasar. 4. məc. Əngəl

    Tam oxu »
  • HAİZ

    sif. [ər.] köhn. 1. Sahib, yiyə. 2. Əhatə edən

    Tam oxu »
  • HAKƏZA

    zərf [ər.] köhn. Beləcə, bu surətdə

    Tam oxu »
  • HAKİM

    is. [ər.] 1. hüq. Məhkəmə orqanlarında baxılan iş haqqında hökm və ya qərar çıxaran vəzifəli şəxs. Xalq hakimi

    Tam oxu »
  • HAKİMİYYƏT

    is. İdarə etmək hüququ, siyasi hökmranlıq. Hakimiyyətin ilk illəri. Hakimiyyəti ələ keçirmə. Hakimiyyət başına gəlmək

    Tam oxu »
  • HAKİMLİK

    is. 1. bax hakimiyyət. 2. idm. Hakimin (2-ci mənada) öz vəzifəsini ifa etməsi. O, dəfələrlə beynəlxalq yarışların hakimliyində iştirak etmişdir

    Tam oxu »
  • HAQQ₁

    [ər.] 1. sif. Doğru, düz, düzgün, həqiqi. Haqq iş. – Nahaq söz od vurar qəlbə, fəqət haqq söz keçər daşdan

    Tam oxu »
  • HAQQ₂

    is. [ər.] 1. Allah, Tanrı. Tək-tək ayılan varsa da, haqq dadıma çatsın; Mən salim olum, cümlə cahan batsa da, batsın

    Tam oxu »