Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • PÖHRƏ

    is. 1. Ağac və kolların dibindən göyərən zoğ(lar), bic(lər). Ağacın pöhrələrini qırmaq. – İllərdən bəri suyun lilləndiyi bu adalarda balaca pöhrələr ə

    Tam oxu »
  • PÖHRƏLƏNMƏ

    “Pöhrələnmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • PÖHRƏLƏNMƏK

    f. 1. Ağac və kolların dibindən pöhrə göyərmək. Nar ağacı tez pöhrələnir. – Yer buğlandıqca ağaclar pöhrələnir, güllər qönçələnir, taxıllar qalxırdı

    Tam oxu »
  • PÖHRƏLİ

    sif. 1. Pöhrəsi olan; zoğlu. Pöhrəli ağac. 2. Çoxlu cavan ağaclar bitmiş. Qalın pöhrəli dağın ətəyini Qaradağ xanlığının geniş və qocaman bağı tutmuşd

    Tam oxu »
  • PÖHRƏLİK

    is. Çoxlu cavan ağaclar bitmiş yer, çoxlu cavan ağac olan sahə. Pöhrəliyi tarla üçün təmizləmək. – Qaçaq Nəbi ağ çadırı söküb, ağac-uğacına qədər pöhr

    Tam oxu »
  • PÖRŞƏLƏMƏ

    “Pörşələmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • PÖRŞƏLƏMƏK

    f. Pörtüb tükünü çıxarmaq, təmizləmək. [Odabaşı:] İbrahim qırx-əlli cücə başı kəsib bədənlərini pörşələyirdi

    Tam oxu »
  • PÖRTLƏMƏ₁

    “Pörtləmək1”dən f.is

    Tam oxu »
  • PÖRTLƏMƏ₂

    “Pörtləmək2”dən f.is

    Tam oxu »
  • PÖRTLƏMƏK₁

    bax pırtlamaq 1 və 2-ci mənalarda

    Tam oxu »
  • PÖRTLƏMƏK₂

    bax pörtmək

    Tam oxu »
  • PÖRTLƏTMƏ

    “Pörtlətmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • PÖRTLƏTMƏK

    “Pörtləmək2”dən icb. Göyərti yumşalana qədər ağzı örtülü qabda pörtlədin

    Tam oxu »
  • PÖRTMƏ

    “Pörtmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • PÖRTMƏK

    f. 1. Qırmızı olmaq, qırmızılaşmaq, qırmızı rəng almaq, qızarmaq. Kiçikbəyimin buğdayı üzü pörtür, nəşə ilə əllərini ovuşdurur… Çəmənzəminli

    Tam oxu »
  • PÖRTÜLMƏ

    “Pörtülmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • PÖRTÜLMƏK

    f. 1. Pərt olmaq, qızarmaq. [Sirat:] Gözlərin qızarıb, pörtülmüsən. Ə.Əbülhəsən. 2. məch. Qaynar suya salınıb çıxarılmaq, yaxud üstünə qaynar su tökül

    Tam oxu »
  • PÖRTÜŞMƏ

    “Pörtüşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • PÖRTÜŞMƏK

    bax pörtmək 1-ci mənada. Söylə, neçin pörtüşdün, söylə, qızardın neçin? S.Rüstəm

    Tam oxu »
  • PRÁKTİK

    [yun.] Öz işini təcrübi cəhətdən yaxşı bilən, öz ixtisası üzrə böyük təcrübəsi olan; ancaq praktika yolu ilə böyük təcrübə qazanmış adam

    Tam oxu »
  • PRAKTİK

    sif. [yun.] 1. Praktikaya aid olan, praktika ilə, real tələbat və imkanlarla əlaqədar olan; təcrübi. Praktik məqsəd

    Tam oxu »
  • PRÁKTİKA

    [yun. praktikos – işcil] bax təcrübə. Praktika göstərdi ki, opera bütünlükdə geniş tamaşaçı kütlələrinə çata bilmişdir və bunun səbəbi də operanı yaza

    Tam oxu »
  • PRAKTİKÁNT

    [yun.] Təcrübə keçən adam; təcrübəçi. Praktikant tələbə

    Tam oxu »
  • PRAKTİKİ

    bax praktik. Atasının təklifi [Əzizin] ağlına batsa da, bu işin praktiki həllində acizlik çəkirdi. Ə

    Tam oxu »
  • PRAKTİKLİK

    is. Həyata praktik münasibət, hər şeydən fayda götürmə bacarığı; praktisizm (2-ci mənada)

    Tam oxu »
  • PRÁKTİKUM

    [yun.] Hər hansı bir fənn üzrə praktik məşğələ növü (əsasən ali məktəblərdə). Kimyadan praktikum. Praktikum rəhbəri

    Tam oxu »
  • PRAKTİSİ́ZM

    [yun.] 1. Nəzəri biliyin əhəmiyyətini qiymətləndirməyərək, praktik fəaliyyətə üstünlük vermə. 2. Bir şeyə işgüzar münasibət

    Tam oxu »
  • PRAQMÁTİKA

    is. [yun.] İşarə sistemi ilə onu tətbiq edənin arasındakı əlaqəni öyrənən bilik sahəsi

    Tam oxu »
  • PRAQMATİST

    [yun.] 1. Praqmatizm tərəfdarı. 2. Tarixi faktların şərhində praqmatizm tərəfdarı olan tarixçi

    Tam oxu »
  • PRAQMATİ́ZM

    [yun. pragma – iş, praktika] 1. Müasir fəlsəfədə geniş yayılmış subyektiv idealist cərəyan (uzun müddət ABŞ-ın mənəvi həyatında hökmran olmuş, yalnız

    Tam oxu »
  • PRÁPORŞİK

    [rus.] Ordu və donanmada ən kiçik zabit rütbəsi; habelə belə rütbəsi olan hərbi xidmətçi

    Tam oxu »
  • PRAVOSLAV

    [rus. православие] 1. Xristianlığın mühüm bir qolu olub Bizansda təşəkkül tapan dini məzhəb. Pravoslav məzhəbinin nümayəndələri

    Tam oxu »
  • PRAVOSLAVLIQ

    is. Xristianlığın başlıca olaraq Şərqi Avropa, Yaxın Şərq və Balkanlarda yayılmış mühüm cərəyanlarından biri

    Tam oxu »
  • PREÁMBULA

    is. [fr.] Hər hansı bir qanunun, qərarın giriş hissəsi

    Tam oxu »
  • PREDİKÁT

    [lat.] 1. Məntiqdə: hökmün obyekti haqqında deyilən fikir; məntiqi xəbər. Predikatın və subyektin ənənəvi anlayışları

    Tam oxu »
  • PREDİKATİV

    sif. [lat.] mənt. qram. Predikat funksiyasında işlənən, predikat olan. Predikativ zərf

    Tam oxu »
  • PREDİKATİVLİK

    is. mənt. qram. Predikatın xassəsi. Predikativlik xüsusiyyəti. Predikativliyin ifadə vasitələri

    Tam oxu »
  • PREDNİZOLÓN

    is. [lat.] tib. Metobolik prosesləri tənzimləyən hormonal dərmanlardan biri

    Tam oxu »
  • PREFEKTÚRA

    is. [lat.] 1. Qədim Roma imperiyasında inzibati bölgü. 2. İnzibati ərazi vahidi. 3. Ərazi vahidinin idarəetmə orqanı

    Tam oxu »
  • PREFERÁNS

    [fr.] Kart oyunlarından birinin adı. Preferans oynamaq

    Tam oxu »
  • PREFİKS

    [lat. praefixus – artırılmış] qram. Ön şəkilçi

    Tam oxu »
  • PRELÜD

    [lat.] 1. Musiqi əsərinə giriş. 2. Əsasən fortepiano üçün müəyyən quruluş forması olmayan müstəqil musiqi pyesi

    Tam oxu »
  • PREMYÉRA

    [fr. premiere – birinci] Pyes, opera, balet və s.-nin ilk tamaşası. Yeni baletin premyerası

    Tam oxu »
  • PREPARÁT

    [lat. praeparatus – hazırlanmış] 1. Tədqiqat, müşahidə və ya tədris məqsədi ilə hazırlanmış heyvan və ya bitki orqanizmi hissəsi

    Tam oxu »
  • PREPARATÇI

    is. Preparat hazırlamaqla məşğul olan şəxs

    Tam oxu »
  • PRES

    [lat. presse – təzyiq] Materialları təzyiq vasitəsilə işləmək, emal etmək üçün maşın, qurğu; basqı aləti, məngənə, sıxac

    Tam oxu »
  • PRESLƏMƏ

    “Presləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • PRESLƏMƏK

    f. Preslə basmaq, sıxmaq, təzyiq etmək; preslə işləmək, hazırlamaq; pres vasitəsilə emal etmək

    Tam oxu »
  • PRESLƏNMİŞ

    f.is. Pres vasitəsilə sıxılmış, basılmış. Preslənmiş pambıq. Preslənmiş karton

    Tam oxu »
  • PRESLƏYİCİ

    is. Presə, pres maşınına xidmət edən, presdə işləyən fəhlə

    Tam oxu »