Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • TUALÉT

    [fr.] 1. Güzgülü və qutulu kiçik stol. [Oğlan] tualet önündə bir qadın qədər özünə yaraşıq verdi. A.Şaiq

    Tam oxu »
  • TUF

    [lat. tofus-dan] Vulkanik və ya çökmə mənşəli məsaməli dağ süxuru (tikinti materialı kimi işlədilir)

    Tam oxu »
  • TUFAN

    is. Çox şiddətli, küləkli qar və ya yağış; qasırğa, çovğun, boran, fırtına. Yox, bizim bağlarımız bunlara öyrəncəlidir; Dözəcək yellərə, tufanlara öyr

    Tam oxu »
  • TUFANLI

    sif. Qasırğalı, boranlı, tufan olan. On üçüncü ilin qış fəslində tufanlı bir gecənin səhərində Həsənağanın meyiti məscid divarının dibində bulundu

    Tam oxu »
  • TUFLİ́

    [rus.] Ayağın topuqdan aşağı hissəsini örtən ayaqqabı. Dabanlı tufli. Lak tufli. – [Qəhrəmanın] əynində bahalı kostyum, boğazında ipək qalstuk, ayağın

    Tam oxu »
  • TUĞ

    is. 1. Qədimdə: padşahların, vəzirlərin və ya yüksək rütbəli şəxslərin baş geyimlərinə taxdıqları tük və ya saçaq şəklində bəzək

    Tam oxu »
  • TUĞRA

    is. [ər.] 1. Gerb, dövlət nişanı. 2. Şah fərmanı

    Tam oxu »
  • TUL

    [ər.] köhn. dan. Uzun. [Ata:] Bu tul ömrümdə çox vilayətlər gəzib, cürbəcür adamlara rast gəlmişəm… Ə

    Tam oxu »
  • TULA

    is. 1. Hamar uzun tüklü, uzun qıçlı, iri ov iti cinsi. …Turac-qırqovul ovunda müvəffəqiyyət tulanın məharət və təcrübəsindən asılıdır

    Tam oxu »
  • TULANBAR

    is. köhn. Hamamda suyu qızdırmaq üçün ocaq; külxan. Yer üzündə ikicə şəhərdə hamamların tulanbarında peyin yandırırlar: bir Naxçıvanda, bir də Təbrizd

    Tam oxu »
  • TULANBARÇI

    is. köhn. Tulanbara xidmət edən adam; ocaqçı, külxançı. Konsul dərhal tulanbarçının gətirilməsinə əmr verdi

    Tam oxu »
  • TULANİ

    sif. [ər.] Uzun-uzun, çox uzun, uzun-uzadı, uzun. Tulani şikayətlər edərdin bizə, Seyyid; Bəs ağ şəhi görcək nə üçün müxtəsər etdin? S

    Tam oxu »
  • TULAPAYI

    is. dan. Birisini öz tərəfinə çəkmək, ələ almaq üçün ona verilən və ya təklif edilən cüzi pul və s., birinə saymazcasına verilən pul; dilənçipayı

    Tam oxu »
  • TULLAMA

    “Tullamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • TULLAMAQ

    f. 1. Bir şeyi az və ya çox şiddətli bir hərəkətlə yaxına və ya uzağa, yuxarıya və ya aşağıya atmaq; fırlatmaq

    Tam oxu »
  • TULLANIŞ

    is. 1. Tullanma işi, tullanma tərzi; tullanma. İdman tirində tullanış. 2. xüs. Qazın və ya mayenin quyudan fasilələrlə vaxtaşırı çıxması, dışarı vurma

    Tam oxu »
  • TULLANMA

    “Tullanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • TULLANMAQ

    f. 1. Sıçramaq, hoppanmaq, atılmaq, atılıb-düşmək. Harın at qalxdı dik ayaq üstə; Ox dəyən ahu kimi tullandı

    Tam oxu »
  • TULLANTI

    is. Bir şeyin, işləndikdən sonra artıq qalan və həmin iş üçün yaramayan hissələri, qalıqları. Sənaye tullantıları

    Tam oxu »
  • TULUQ

    is. 1. İçində maye, yağ və s. saxlamaq, nehrə çalxalamaq üçün qab kimi işlədilən, aşılama ilə hazırlanmış bütöv qoyun və ya keçi dərisi

    Tam oxu »
  • TULUQBALABANI

    is. İçərisinə hava üfürülərək basdıqca uzun və yeknəsəq səs çıxaran bir-birinə bənd edilmiş tuluq və zurnadan ibarət primitiv musiqi aləti

    Tam oxu »
  • TULUQLANMA

    “Tuluqlanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • TULUQLANMAQ

    f. 1. Şişmək. Rəisin tuluqlanmış (f.sif.) qəzəbli gözlərindən qığılcım töküldü. M.Hüseyn. 2. Nəmdən şişmək (toxum haqqında)

    Tam oxu »
  • TULUQZURNASI

    is. İçərisinə hava üfürülərək basdıqca uzun və yeknəsəq səs çıxaran bir-birinə bənd edilmiş tuluq və zurnadan ibarət primitiv musiqi aləti

    Tam oxu »
  • TULUMBA

    [ital.] köhn. Kaçalka, nasos. Quyulardan neft dartan dərin tulumbaların yeknəsəq səsləri eşidilirdi. S

    Tam oxu »
  • TUM

    is. dan. 1. Toxum. Kələm tumu. Soğan tumu əkmək. – Sonra bir ağacın tumunu, o biri ağacın şitilini salmaq, üçüncüsünü peyvənd etmək zəruridir

    Tam oxu »
  • TUMAC

    is. Aşılanmış nazik və yumşaq keçi və ya qoyun dərisi. [Rəisin] ayaqlarında bahalı tumacdan uzunboğaz çəkmə var idi

    Tam oxu »
  • TUMAN

    is. Beldən aşağı qadın geyimi və ya qadın paltarının həmin hissəsi. Sənəm … koftasının ətəyini tumanının altına salmışdı

    Tam oxu »
  • TUMAN-KÖYNƏK

    is. Tuman və köynəkdən ibarət alt geyimi (komplekti). Sila soldatların tuman-köynəklərini yuyub, kolun üstünə sərdiklərini gördü

    Tam oxu »
  • TUMANBAĞI

    is. Tumanı saxlamaq üçün belinə keçirilən bağ. [Ağa Kərim xan:] Bu şalvara nə üçün düymə tikilib, məgər tumanbağı yaramaz? N

    Tam oxu »
  • TUMANÇAQ

    sif. və zərf Əynində tumanı olmayan, əyninə heç bir şey geyməmiş, tumansız. [Musanın nəvəsi] dörd yaşına qədər tumançaq (z

    Tam oxu »
  • TUMANLI

    sif. Tuman geymiş, əynində tumanı olan. [Almaz:] Oyanda da qırmızı tumanlı bir qız yekə bir çomaqla və muncuqlu keçilərini suya aparır

    Tam oxu »
  • TUMANLIQ

    is. Tuman tikmək üçün yarayan (parça). [Mahmud Sonaya:] Hələ gör sənə nə gətirmişəm; çit, şal, yorğanüzü, tumanlıq

    Tam oxu »
  • TUMAR₂

    is. köhn. Lülələnmiş ağ və ya yazılı kağız. [İbn Davud] …qurşağından tumarı çıxartdı, kağız kəsib götürdü

    Tam oxu »
  • TUMAR₁

    is. Səliqə vermək üçün saçı, tükü əllə sığallama, sığal-səliqə vermə; sığal. □ Tumar vermək (çəkmək) – bax tumarlamaq

    Tam oxu »
  • TUMARLAMA

    “Tumarlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • TUMARLAMAQ

    f. Səliqəyə salmaq üçün sığallamaq, sığal-səliqə vermək. Hacı … börkünü tumarladı. M.S.Ordubadi. // Nəvaziş əlaməti olaraq əlini birinin başına və s

    Tam oxu »
  • TUMARLANMA

    “Tumarlanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • TUMARLANMAQ

    qayıd. Özünü, saçını, başını səliqəyə salmaq, özünə sığal, sığalsəliqə vermək. Salavatlar məxrəcdən gəlmədə davam edir, saqqallar tumarlanırdı

    Tam oxu »
  • TUMBUL

    sif. Gombul, koppuş. Tuturam oğlumun tumbul əlindən; O gedir yanımca gülümsəyərək. N.Xəzri. Orada, pəncərənin qabağında tumbul bir körpə oynayır

    Tam oxu »
  • TUMCAR

    is. Çəltik şitili

    Tam oxu »
  • TUMCARLIQ

    is. Çəltik şitilliyi

    Tam oxu »
  • TUMLAMA

    “Tumlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • TUMLAMAQ

    f. dan. 1. Tum hasil etmək, tum əmələ gətirmək; toxumlamaq. Alaq otları qaldıqca tumlayır. 2. Toxum səpmək

    Tam oxu »
  • TUMLU

    sif. Tumu olan, çəyirdəkli. Tumlu meyvələr

    Tam oxu »
  • TUMLUQ

    is. və sif. dan. Əkmək üçün ayrılmış və ya yarayan; toxumluq. [Aslan bəy Tarverdiyə:] Keçən qışda gəldin, … 3 pud tumluq buğda çəkdim, apardın

    Tam oxu »
  • TUMOV

    bax zökəm. [Gənc:] Ağalar, son xəbər! General həzrətləri tumov olmuşdur. Ə.Məmmədxanlı

    Tam oxu »
  • TUMOVLU

    sif. Tumov (zökəm) olmuş. Tumovlu adam

    Tam oxu »
  • TUMSƏPƏN

    bax toxumsəpən

    Tam oxu »
  • TUMSUZ

    sif. Tumu, çəyirdəyi olmayan; çəyirdəksiz. Tumsuz üzüm

    Tam oxu »