Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • TÜCCAR

    is. [ər. “tacir” söz. cəmi] köhn. Tacirlər. Dedi: – Məşhur tacirəm məni-zar; Tanıyırlar məni hamı tüccar

    Tam oxu »
  • TÜFEYLİ

    is. [ər.] 1. biol. Başqa orqanizmin üzərində və ya içində yaşayıb onun hesabına qidalanan bitki; parazit

    Tam oxu »
  • TÜFEYLİLİK

    is. 1. biol. Bir orqanizmin o biri orqanizmdən qida mənbəyi kimi istifadə etməsi; parazitlik, parazitizm

    Tam oxu »
  • TÜFƏNG

    is. Uzun, ya qısa lüləli, əllə tutulub atılan odlu silah. Ov tüfəngi. Qoşalülə tüfəng. Tüfəng atmaq. – Bəxtiyar tüfəngi doldurub qalxdı; Zilləyib gözü

    Tam oxu »
  • TÜFƏNGLİ

    sif. Tüfəngi olan, tüfənglə silahlanmış. Tüfəngli əsgər. – [Uşaqlar] tüfəngli fədai dəstələrinin nümayişini görərkən əvvəlcə bu nümayişləri də bundan

    Tam oxu »
  • TÜĞYAN

    is. [ər.] Daşma, qabarma, qaynama, coşub-daşma. // məc. Həyəcan, təlatüm. □ Tüğyan etmək məc. – şiddət etmək, qaynamaq, coşmaq, azğınlıq etmək, qızışm

    Tam oxu »
  • TÜHAF

    sif. [ər.] 1. Qəribə, görünməmiş, anlaşılmaz. Tühaf hərəkət. Tühaf iş. – [Rüstəm bəy] bir-iki addım getməmiş tühaf bir mənzərəyə təsadüf etdi

    Tam oxu »
  • TÜK

    is. 1. İnsan və heyvan dərisinin üstündə çıxan sapvari buynuz törəməsi. Ağ tük. – Qurd tükünü dəyişər, xasiyyətini dəyişməz

    Tam oxu »
  • TÜKBAŞ

    sif. Başına heç bir şey örtməmiş; başaçıq. Tükbaş qız

    Tam oxu »
  • TÜKCƏ

    sif. və zərf Tük qədər, zərrə qədər, qətiyyən, əsla. [Kərbəlayı Qubad:] Vallah, səni mən tükcə incitmərəm! Ü

    Tam oxu »
  • TÜKCÜK

    is. İncə, zərif, xırda tük. Yarpağın tükcüyü

    Tam oxu »
  • TÜKƏNDİRMƏ

    “Tükəndirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • TÜKƏNDİRMƏK

    f. Hamısını işlədib qurtarmaq, sərf edib qurtarmaq, axırına çıxmaq. □ Səbrini tükəndirmək – bax səbir kasasını doldurmaq (“səbir”də)

    Tam oxu »
  • TÜKƏNMƏ

    “Tükənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • TÜKƏNMƏK

    f. Qurtarmaq, bitmək, tamamilə işləyib qurtarmaq, daha qalmamaq. …Kənddən çıxdıqlarının onuncu günü Səriyyə xala yemək ehtiyatının tükənməyə başladığı

    Tam oxu »
  • TÜKƏNMƏZ

    sif. Tükənməyən, bitməyən, bitməz, qurtarmayan, qurtarmaz, çox, saysız-hesabsız. Dağlardan axıb gələn çay suyu … yaşıl bağlar üçün tükənməz bir həyat

    Tam oxu »
  • TÜKƏTMƏ

    “Tükətmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • TÜKƏTMƏK

    f. Axıra çatdırmaq, bitirmək, sona çatdırmaq. [Şah Abbas:] Tükətdi ömrümü zindan, yox oldu səbrü-qərar

    Tam oxu »
  • TÜKLƏNMƏ

    “Tüklənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • TÜKLƏNMƏK

    f. 1. Üzünə tük çıxmaq, tük gəlmək, tük basmaq. Cavadın mülayim və mehriban rəftarını gördükdən sonra [uşaq] da əllərini Cavadın tüklənmiş (f

    Tam oxu »
  • TÜKLÜ

    sif. 1. Tükü olan, bədəni tüklə örtülü, tük basmış. Xanməmməd üstü tüklü burnunu çəkə-çəkə içəri girdi

    Tam oxu »
  • TÜKLÜLÜK

    is. Tüklü olma, qıllılıq

    Tam oxu »
  • TÜKLÜPAPAQ

    sif. Başında tüklü dəridən tikilmiş papaq olan. Tüklüpapaq, ayaqyalın birisi daxil olub, bir stul gətirdi

    Tam oxu »
  • TÜKSÜZ

    sif. 1. Tükü olmayan, qılsız. Tüksüz dəri. 2. Üzünə hələ tük gəlməmiş (yeniyetmə oğlan haqqında). // Üzü qırxılmış, üzündə tük olmayan

    Tam oxu »
  • TÜKÜGÖDƏK

    sif. Tükləri qısa olan; qısatüklü

    Tam oxu »
  • TÜKÜRPƏRDƏN

    sif. Adamın tüklərini ürpərdən, çox ağır, sarsıdıcı, dəhşətli. Tükürpərdən (tükürpərdici) mənzərə. – Daşürəkli keşikçilər belə [xanın] tükürpərdən bir

    Tam oxu »
  • TÜKÜRPƏRDİCİ

    sif. Adamın tüklərini ürpərdən, çox ağır, sarsıdıcı, dəhşətli. Tükürpərdən (tükürpərdici) mənzərə. – Daşürəkli keşikçilər belə [xanın] tükürpərdən bir

    Tam oxu »
  • TÜL

    [fr. tulle] Çox vaxt güllü naxışları olan yüngül, toraoxşar şəffaf parça. Pərdəlik tül. // Həmin parçadan tikilmiş

    Tam oxu »
  • TÜLƏK

    sif. Tükünü, yununu tökmüş. Tülək tərlan. – [Çopo:] Bir dəfə də tülək şahinə rast gəldim, hasarın üstündə oturub dimdiyini daşa sürtürdü

    Tam oxu »
  • TÜLƏMƏ

    “Tüləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • TÜLƏMƏK

    f. Müəyyən vaxtlarda köhnə tükünü, yununu, qabığını tökmək, təzələmək (heyvanlar və quşlar haqqında)

    Tam oxu »
  • TÜLKÜ

    is. 1. zool. İtlər ailəsindən, uzunsifət, uzuntüklü, quyruqlu yırtıcı məməli heyvan. Boz tülkü. – Tülkü gəzər ikən oldu bir qurda düçar

    Tam oxu »
  • TÜLKÜDURMAZDAN

    zərf Səhər tezdən, alaqaranlıqdan, sübhçağı. Sabah tülküdurmazdan Gülməmməd dağa yollandı. Ə.Vəliyev

    Tam oxu »
  • TÜLKÜXASİYYƏT

    sif. Bic, hiyləgər, kələkbaz, yaltaq

    Tam oxu »
  • TÜLKÜXASİYYƏTLİ

    sif. Bic, hiyləgər, kələkbaz, yaltaq

    Tam oxu »
  • TÜLKÜQUYRUĞU

    is. bot. Süpürgəvari çiçək qrupu olan yem bitkisi – ot

    Tam oxu »
  • TÜLKÜLÜK

    is. Hiyləgərlik, kələkbazlıq; hiylə, biclik. Bu Məhbub xanımda bir tülkülük var. “Koroğlu”. ◊ Özünü tülkülüyə vurmaq (qoymaq) – biclik etmək, yaltaqla

    Tam oxu »
  • TÜLKÜSİFƏT

    sif. Sifəti tülkü sifətinə oxşayan, tülküsima adam haqqında. …Başının ortası dazlaşmış, tülküsifət bir adamın nitqi Tahiri yaman qəzəbləndirdi

    Tam oxu »
  • TÜLKÜSİFƏTLİ

    sif. Sifəti tülkü sifətinə oxşayan, tülküsima adam haqqında. …Başının ortası dazlaşmış, tülküsifət bir adamın nitqi Tahiri yaman qəzəbləndirdi

    Tam oxu »
  • TÜLLAB

    is. [ər. “tələbə” söz. cəmi] 1. köhn. Ruhani məktəbində oxuyan tələbələr. Şeyx Əbu Səid gecələr əvvəli-təbdə tüllaba dərs verərdi

    Tam oxu »
  • TÜLLABLIQ

    is. 1. köhn. Tələbəlik (dini məktəb tələbəliyi). 2. məc. dan. Yüngüllük, ciddiyyətsizlik, ləyaqətsizlik, vecsizlik, bambılılıq

    Tam oxu »
  • TÜLU

    is. [ər.] 1. Doğma, çıxma, zühur etmə (Günəş haqqında). □ Tülu etmək (eyləmək) – doğmaq, çıxmaq, zühur etmək (Günəş)

    Tam oxu »
  • TÜMƏN

    is. 1. İranda: 10 riala bərabər pul vahidi. [Xortdan:] Rəştə teleqram çəkib, beş min tümən pul istədi

    Tam oxu »
  • TÜNBƏTÜN

    [fars.] Söyüş məqamında işlənən söz. [Hacı Qənbər:] Tünbətünün qızı, sürün buradan! N.Vəzirov. □ Tünbətün olsun (düşsün) – söyüş, qarğış, lənət məqamı

    Tam oxu »
  • TÜND

    sif. [fars.] 1. Rəngi açıq olmayan, qaraya yaxın olan, tutqun. Tünd paltar. Tünd rəng. // Qəliz, kəsif, tərkibində çoxlu miqdarda həll olmuş maddələr

    Tam oxu »
  • TÜND...

    [fars.] Mürəkkəb rəng adlarının, onların açıq olmadığını, qaraya yaxın olduğunu göstərən tərkib hissəsi; məs

    Tam oxu »
  • TÜNDXASİYYƏT

    sif. Tez hirslənən, tez özündən çıxan, tez coşan, tündməzac. [Sultan:] …Mən rayona qayıdanda birinci işim bu oldu ki, ətrafıma özüm kimi tündxasiyyət

    Tam oxu »
  • TÜNDXASİYYƏTLİ

    sif. Tez hirslənən, tez özündən çıxan, tez coşan, tündməzac. [Sultan:] …Mən rayona qayıdanda birinci işim bu oldu ki, ətrafıma özüm kimi tündxasiyyət

    Tam oxu »
  • TÜNDXASİYYƏTLİK

    is. Tündməzac adamın xasiyyəti; tez özündən çıxma, coşma; tündməzaclıq

    Tam oxu »
  • TÜNDXASİYYƏTLİLİK

    is. Tündməzac adamın xasiyyəti; tez özündən çıxma, coşma; tündməzaclıq

    Tam oxu »