Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • TİAMİN

    is. B 1 vitamini

    Tam oxu »
  • TİBB

    is. [ər.] 1. Xəstəliklər, onların müalicəsi və qarşısını almaq haqqındakı elmlərin məcmusu. Aynadan beş-altı yaş böyük olan qardaşı tibb institutunda

    Tam oxu »
  • TİBBİ

    sif. [ər.] Tiblə, təbabətlə, müalicə işi ilə əlaqədar olan, təbabətə aid olan. Tibbi yardım. Tibbi müayinə

    Tam oxu »
  • TİCARƏT

    is. [ər.] Mal alıb-satma, geniş miqyasda alver, alğı-satqı. Xarici ticarət. Xüsusi ticarət. Ticarət əlaqəsi

    Tam oxu »
  • TİCARƏTÇİ

    is. Tacir. Nemətullayev illər uzunu bir mahir ticarətçi kimi bu işlə yaşardı. S.Rəhimov

    Tam oxu »
  • TİCARƏTXANA

    is. [ər. ticarət və fars. …xanə] Ticarət evi, ticarət müəssisəsi, ticarət kontoru. Türküstanda [Sərdarovun] ticarəti, hər şəhərdə mülkü, karvansarası,

    Tam oxu »
  • TİFAQ

    is. [ər.] 1. Ailə ocağı, dudman, yurd. Ə.Haqverdiyevin “Dağılan tifaq” draması. – [Yaşlı kişi:] Bizim əvvəlki illərdəki tifaqımızdan bir əsər qalmayıb

    Tam oxu »
  • TİFİL

    is. [ər.] Uşaq. [Kazım Allahquluya:] …Başını aşağı sal, kəsbkarlığına qurşan, bu tifilləri saxla. Çəmənzəminli

    Tam oxu »
  • TİFİLCİYƏZ

    oxş. Yazıq, fağır, aciz (uşaq). [Böyükxanım Ağacavada:] Tifilciyəzimi o məktəbə qoya bilmərəm ki, Baləlinin uşaqları gündə təpəsinə döysünlər… B

    Tam oxu »
  • TİFİLLİK

    is. Uşaqlıq

    Tam oxu »
  • TİFTİK

    is. 1. Qoyunun, keçinin, dəvənin baharda qırxılan zərif və yumşaq yunu. Yunu, tükü və tiftiyi qoyundan, keçidən, dəvədən, atdan, inəkdən və s

    Tam oxu »
  • TİFTİKLƏNMƏ

    “Tiftiklənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • TİFTİKLƏNMƏK

    f. İplikləri, telləri birbirindən ayrılmaq, sökülmək, tiftik-tiftik olmaq, didilmək. Bu parça çox tez tiftiklənir

    Tam oxu »
  • TİFTİKLİ

    sif. Tiftiyi olan, xovlu. [Nəriman] tiftikli ağ məhrəba ilə bərk-bərk qurulandıqdan sonra stulda əyləşdi

    Tam oxu »
  • TİĞ

    is. [fars.] 1. klas. Qılınc. // Obrazlı təşbehlərdə. Qəmzə tiğin çəkdi, çaldı canımı; Bir cəllada döndü, aldı canımı

    Tam oxu »
  • TİK

    [holl. tyk, ing. tick] Döşəküzü, çexol və s. tikmək üçün işlədilən miləmil qalın parça

    Tam oxu »
  • TİKAN

    is. 1. Dəvətikanının, qızılgülün və bəzi başqa bitkilərin iynə kimi itiuclu hissəsi. Ayağına tikan batmaq

    Tam oxu »
  • TİKANCIQ

    is. 1. Balaca tikan, kiçik tikan. Qızılgülün tikancığı. Əlinə tikancıq batmaq. 2. Balaca tıx, nazik tıx

    Tam oxu »
  • TİKANÇI

    is. Keçmişdə: tikan qırıb satmaqla məşğul olan adam. Biri vardı, biri yoxdu, bir tikançı vardı. (Nağıl)

    Tam oxu »
  • TİKANLI

    sif. 1. Tikanı olan (bax tikan 1-ci mənada). Tikanlı bitkilər. – Alağa – qərənfil, yovşana – reyhan; Tikanlı qanqala – gül desəm olmaz

    Tam oxu »
  • TİKANLIQ

    is. 1. Çoxlu tikan kolları bitmiş yer, tikan kolluğu. Qaraatlılar da özlərini tikanlığa vurdular. “Koroğlu”

    Tam oxu »
  • TİKANSIZ

    sif. Tikanı olmayan. [Orxan:] Bəllidir ki, olmaz tikansız qönçə. H.Cavid. ◊ Tikansız balıq – heç bir kəsi özündən incitmək, heç bir kəsə nə pislik, nə

    Tam oxu »
  • TİKANYARPAQ

    sif. Yarpaqları tikan kimi, itiuclu olan. Tikanyarpaqlı otlar

    Tam oxu »
  • TİKANYARPAQLI

    sif. Yarpaqları tikan kimi, itiuclu olan. Tikanyarpaqlı otlar

    Tam oxu »
  • TİKDİRMƏ₁

    “Tikdirmək1”dən f.is

    Tam oxu »
  • TİKDİRMƏ₂

    “Tikdirmək2”dən f.is

    Tam oxu »
  • TİKDİRMƏK₂

    icb. Sifarişlə birinə paltar və s. tikmə işi gördürmək. Özünə palto tikdirmək. – [Mirzağa] toy üçün özünə yenicə tikdirdiyi paltarını geymiş, özünün g

    Tam oxu »
  • TİKDİRMƏK₁

    icb. Başqasına bina və s. tikmə işi gördürmək. Ev tikdirmək. – [Sara bibi:] Rəhmətlik öz sağlığında tikdirdiyi tövlədir

    Tam oxu »
  • TİKƏ

    is. 1. Böyük bir şeydən sınmış, qopmuş, ayrılmış və ya kəsilmiş kiçik hissə, parça, qırıq. [Rövşən] salam-əleykəssalamdan sonra daşın bir balaca tikəs

    Tam oxu »
  • TİKƏ-PARÇA

    bax tikə-tikə. □ Tikəparça eləmək – tikə-tikə eləmək, əzib tökmək. Küçələrdə ildırım kimi çaxıyan avtomobillər axır vaxtlarda başlayıblar uşaqları əzi

    Tam oxu »
  • TİKƏ-TİKƏ

    zərf Parça-parça, doğramdoğram, tikə-parça. Kağızı tikə-tikə etmək. – [Pəri Cadu:] İtil gözümün qabağından

    Tam oxu »
  • TİKİLİ₂

    sif. Tikilmiş. Tikili paltar. Qoyun dərisindən tikili kürk

    Tam oxu »
  • TİKİLİ₁

    is. Bina, tikinti; tikilmiş ev, bina və s. Daş tikili (daşdan tikilmiş bina, ev və s.). – [Şəhər] gözəl bir səhranın ortasında idi, yaxşı başıqübbəli

    Tam oxu »
  • TİKİLİŞ₂

    is. Paltar və s. tikmə; tikmə işi, tikmə tərzi; tikim. Paltarın tikilişi

    Tam oxu »
  • TİKİLİŞ₁

    is. Tikilmə, inşaat, tikinti; tikmə işi. Məktəbin tikilişi. – İşçilər yığılıb, hökumət sarayı tikili-şinə baxmağa getdilər

    Tam oxu »
  • TİKİLMƏK₁

    “Tikmək1”dən məch. Boş yerlərdə indi çoxlu ev tikilmişdir. – Qoyuldu özüllər, boylandı tağlar; Tikildi divarlar, şumal dirəklər

    Tam oxu »
  • TİKİLMƏK₂

    “Tikmək2”dən məch. Paltar yaxşı tikilmişdir. Şalvar çox enli tikilib. – [Tahirin] pencəyi təzə dəbdə, uzun və gen tikilmişdi

    Tam oxu »
  • TİKİM

    bax tikiliş2. Paltonun tikimi

    Tam oxu »
  • TİKİNTİ

    is. 1. Bina, tikili. Möhtəşəm tikintilər; Qurulur ölkəmizdə. M.Seyidzadə. 2. Tikmə, inşaat. Nümayəndə heyəti əvvəlcə tikinti işləri ilə maraqlandı

    Tam oxu »
  • TİKİRTGƏ

    bax kanifol. Baxşı cəld durur ayağa, kamançanı alır, çəkilib oturur dizi üstə, cibindən tikirtgə çıxarıb kamanı çəkir tikirtgəyə… C

    Tam oxu »
  • TİKİŞ

    is. 1. Tikmək işi, tikmə, tikim. Tikiş dərnəyi. Tikiş maşını. – [Gülnisə:] Bu saat duraram, ana, tikişimin bir azca yeri qalıb, onu qoy qurtarım

    Tam oxu »
  • TİKİŞÇİ

    is. Tikiş sənayesi işçisi; dərzi. Tikişçilərin bayramqabağı əmək nailiyyətləri. // Sif. mənasında

    Tam oxu »
  • TİKİŞLİ

    sif. 1. Tikişləri olan, bitişik, bənd edilmiş yerləri olan, bütöv olmayan. Tikişli boru. 2. Qırış, qırışıq (cərrahiyyə əməliyyatı nəticəsində)

    Tam oxu »
  • TİKİŞSİZ

    sif. Tikişi, tikiş yeri olmayan, bütöv hazırlanmış. Tikişsiz boru

    Tam oxu »
  • TİKMƏ₂

    “Tikmək2”dən f.is. 2. is. Parça üzərində rəngbərəng saplarla müxtəlif naxışlar salmaqdan ibarət xalq sənəti, habelə belə məmulatın özü

    Tam oxu »
  • TİKMƏ₁

    “Tikmək1”dən f.is

    Tam oxu »
  • TİKMƏÇİ

    is. Tikmə ustası (bax tikmə2 2-ci mənada)

    Tam oxu »
  • TİKMƏK₂

    f. 1. Tikmə işi görmək, tikişlə məşğul olmaq. Tikiş maşınında tikmək. İynə ilə tikmək. 2. Parçanın, dərinin və s

    Tam oxu »
  • TİKMƏK₁

    f. 1. Daşdan, kərpicdən, taxtadan və s.-dən bina, divar və s. ucaltmaq, qurmaq. Ev tikmək. Məktəb tikmək

    Tam oxu »
  • TİKMƏLİ

    sif. Tikməsi olan, tikmə tikilmiş, tikmə naxışlı, tikmə ilə bəzədilmiş (bax tikmə2 2-ci mənada). Tikməli yaylıq

    Tam oxu »