Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • YÖN

    is. 1. Üz, üz tərəf, ön tərəf. Oturubdurub yönü oyana; Durub-durub yeriməyin nədəndir? M.P.Vaqif. Gah yönümü çevirirəm Şirvana; Gah üz tutub Gürcüstan

    Tam oxu »
  • YÖNDƏM

    is. 1. Qayda, nizam, səliqə. □ Yöndəmdən çıxmaq – eybəcərləşmək, çirkinləşmək, korlanmaq. Yöndəmə düşmək – qaydaya düşmək, səliqəyə düşmək, müəyyən şə

    Tam oxu »
  • YÖNDƏMLİ

    sif. Səliqəli, qaydalı; görünüşcə yaxşı, abırlı, görkəmli

    Tam oxu »
  • YÖNDƏMLİLİK

    is. 1. Yöndəmli şeyin hal və keyfiyyəti. 2. Rahat, qolay. 3. Qolaylıq, rahatlıq

    Tam oxu »
  • YÖNDƏMSİZ

    sif. 1. Qaba, kobud, biçimsiz, səliqəsiz, tənasübsüz. Yöndəmsiz adam. Yöndəmsiz şey. – Hələ kim olduğunu bilməmişdən bu adamın xarici görkəmi bizdə ni

    Tam oxu »
  • YÖNDƏMSİZLİK

    is. 1. Yöndəmsiz şeyin halı. 2. Naqolaylıq, narahatlıq

    Tam oxu »
  • YÖNƏLDİCİ

    sif. 1. Hərəkət və istiqamət verən, istiqamətverici, istiqamətləndirici, istiqaməti nizama salan. Yönəldici göstəriş

    Tam oxu »
  • YÖNƏLDİLMƏ

    “Yönəldilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • YÖNƏLDİLMƏK

    məch. Bir səmtə və ya bir şeyə doğru çevrilmək, sövq etdirilmək; istiqamətləndirilmək. Topların ağzı düşmənə yönəldilmişdir

    Tam oxu »
  • YÖNƏLMƏ

    “Yönəlmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • YÖNƏLMƏK

    f. 1. Bir tərəfə istiqamət alıb getmək, üz tutub getmək, istiqamət almaq. Hamımız səs gələn tərəfə yönəldik

    Tam oxu »
  • YÖNƏLTMƏ

    “Yönəltmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • YÖNƏLTMƏK

    f. İstiqamət vermək, istiqamətləndirmək, istiqamət göstərmək. Suyu arxa yönəltdik; Bağa, bostana getdik; Evin var olsun, qardaş; Axır xoş günə yetdik

    Tam oxu »
  • YÖNLƏŞMƏ

    “Yönləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • YÖNLƏŞMƏK

    qarş. məh. Razılığa gəlmək; razılaşmaq, düzəlişmək

    Tam oxu »
  • YÖNLÜ

    sif. dan. 1. Yararlı, lazımlı, gərəkli, münasib, əlverişli, yaxşı, əməlli-başlı. Yönlü şey. 2. Yaxşı, üzüyola, sözəbaxan

    Tam oxu »
  • YÖNLÜK

    yönlük hal qram. – ismin kimə? nəyə? və haraya? suallarına cavab verən halı

    Tam oxu »
  • YÖNSÜZ

    sif. Yararsız, lazımsız, gərəksiz. // Pis, vecsiz, fərsiz. Hatəm xan oturduğu yerdə bütün vücudu ilə silkələndi: – Yönsüz oğul neylər ata malını, – de

    Tam oxu »
  • YÖR-YÖNDƏM

    is. dan. 1. Xarici görünüş; sir-sifət, qiyafət. Pasının qırmızı üzü daha da qızardı: – Qadam sənin yörünə-yöndəminə, – dedi

    Tam oxu »
  • YÖRƏ

    is. Yan, ətraf, həndəvər (çox vaxt “yan-yörə” şəklində işlənir). Kərəsidi qoyunun, kürəsidi qoyunun; Ağlığımızdan gəzərik yörəsində qoyunun

    Tam oxu »
  • YUBADILMA

    “Yubadılmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YUBADILMAQ

    məch. Ləngidilmək, gecikdirilmək, təxirə salınmaq. Xəstəni qorxulu hallardan xilas etmək üçün, ona dərhal zəhərin təsirini zəiflədən maddə verilməlidi

    Tam oxu »
  • YUBADILMAZ

    f.sif. Təxirə salınmasına, gecikdirilməsinə, ləngidilməsinə yol verilməyən; təxirsiz, təcili, gecikməz

    Tam oxu »
  • YUBANDIRMA

    “Yubandırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YUBANDIRMAQ

    bax yubatmaq. [Quliyev] heç vaxt smetanın tərtibini yubandırmazdı

    Tam oxu »
  • YUBANMA

    “Yubanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YUBANMADAN

    zərf Gecikmədən, ləngimədən; tez, dərhal. Yubanmadan bunu aparıb yerinə çatdır. Yubanmadan qayıt gəl

    Tam oxu »
  • YUBANMAQ

    f. Bir işə vaxtında başlamamaq, tələsməmək; gecikdirmək, ləngimək, gecikmək. Yubanma, işə başla! – Daxmalarda balıqçılar oyanmış; Bir parası çox gecik

    Tam oxu »
  • YUBATMA

    “Yubatmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YUBATMAQ

    f. Vaxtında etməmək, vaxtında görməmək; gecikdirmək, uzatmaq, ləngitmək. İşi yubatmaq. Məktubun cavabını yubatma

    Tam oxu »
  • YUBİLEY

    [lat. yubilaeus, əsli qəd. yəh.] Bir hadisənin, yaxud bir şəxsin fəaliyyətinin və s.-nin təntənəli surətdə qeyd edilən ildönümü

    Tam oxu »
  • YUBİLYÁR

    is. [lat.] Yubileyi keçirilən şəxs, təşkilat və s. Yubilyara təbrik teleqramı göndərmək. Son söz yubilyara verildi

    Tam oxu »
  • YUBKA

    [rus. əsli fr.] Beldən aşağı geyilən qadın geyimi, arvad tumanı. Xanpəri tez ayağa durub yubkanın ətəklərini dəstələdi

    Tam oxu »
  • YUDURTMA

    “Yudurtmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YUDURTMAQ

    “Yumaq”dan icb. Paltarları yudurtmaq. Pəncərələri yudurtmaq. – [Arvadı] burada sözə tutub qızın əliniüzünü yudurdardılar

    Tam oxu »
  • YUFT

    is. Qaramal, at və donuz dərisinin aşı maddələri ilə emalından alınan materiallar

    Tam oxu »
  • YUXA

    is. 1. Nazik yayılmış (mayasız) xəmirdən sacda bişirilən çörək növü; yayma. Yuxa, yuxa, yolda tıxa. (Ata

    Tam oxu »
  • YUXAÇI

    is. Yuxa bişirib satan adam

    Tam oxu »
  • YUXALAMA

    “Yuxalamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YUXALAMAQ

    f. Yuxa yaymaq

    Tam oxu »
  • YUXALIQ

    is. Yuxa üçün yararlı olan. Yuxalıq xəmir. // …yuxaya çatacaq qədər. Dağarcığın dibində on-on beş yuxalıq un, iki bişirimlik düyü qalmışdır

    Tam oxu »
  • YUXALMA

    “Yuxalmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YUXALMAQ

    f. Yumşalmaq, nazikləşmək, incəlmək. □ Ürəyi yuxalmaq – kövrəlmək, riqqətlənmək, təsirlənmək. Kamran üzünü çevirib ondan uzaqlaşanda koxanın ürəyi yux

    Tam oxu »
  • YUXALTMA

    “Yuxaltmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YUXALTMAQ

    f. İncəltmək, nazikləşdirmək. Bəsdir, ürəyimi yuxaltdın

    Tam oxu »
  • YUXARI

    1. sif. Üst, üstdə olan, yüksəkdə olan, yuxarıda olan. Yuxarı mərtəbə. Gəminin yuxarı göyərtəsi. – [Qərənfil xala] cəld yuxarı otağa çıxdı

    Tam oxu »
  • YUXARIBAŞ

    zərf Otağın baş tərəfi, məclisin ən hörmətli yeri. Yuxarıbaşda sandalya üstə əyləşib həzrət Əşrəf. C

    Tam oxu »
  • YUXARIDAKI

    sif. 1. Yuxarıda (üstdə), yuxarı (üst) tərəfdə, yuxarı (üst) qatda olan. Yuxarıdakı qonşular. Yuxarıdakı kitabı mənə ver

    Tam oxu »
  • YUXARIKI

    sif. Yuxarıda, yüksəkdə, hündürdə olan. [Şiraslan öz-özünə deyirdi:] Əgər o yuxarıkı turşsu, bax, o qocaman palıdın altında olsaydı, … onda bütün yolç

    Tam oxu »
  • YUXU

    is. 1. Dövraşırı yatmaq şəklində davam edən fizioloji hal (bu zaman beyin – şüur tamamilə, ya da qismən fəaliyyətdən qalır, bir sıra fizioloji prosesl

    Tam oxu »