Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ÖYƏC

    bax ögəc

    Tam oxu »
  • ÖYLƏ₁

    is. köhn. Günorta

    Tam oxu »
  • ÖYLƏ₂

    köhn. bax elə

    Tam oxu »
  • ÖYMƏ

    “Öymək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYMƏK

    f. Tərifləmək. Başladı tərifə palıd qamətin; Öydü özün, zorbalığın, halətin. M.Ə.Sabir

    Tam oxu »
  • ÖYNƏ

    is. məh. 1. bax növbə. Barmaqla nişan verib səni; Budur, – deyirlər; – Neçə dəzgah; Dalında bir öynədə çalışan

    Tam oxu »
  • ÖYNƏLİK

    is. məh. Dəfəlik, kərəlik. Bu dərman beş öynəlikdir

    Tam oxu »
  • ÖYRƏDİCİ

    sif. Öyrətmək məqsədini daşıyan, öyrədən, bilik verən. Yoxlama imla eyni zamanda öyrədici rola da malikdir

    Tam oxu »
  • ÖYRƏDİLMƏ

    “Öyrədilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏDİLMƏK

    “Öyrətmək”dən məch. Sənət öyrədilmək. Xarici dil öyrədilmək. Zəhmətə öyrədilmək

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNCƏK

    bax öyrəncə(k)li. [Arvad:] A kişi, sən onların evini yıxırsan. Öyrəncək olurlar. M.Hüseyn

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNCƏKLİ

    sif. Adətkərdə, öyrəşmiş, adət etmiş, vərdiş eləmiş, alışmış. Mən torpağı bölünməyə öyrəncəliyəm; Heç qazanan görməmişəm bölənləri də… M

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNCƏLİ

    sif. Adətkərdə, öyrəşmiş, adət etmiş, vərdiş eləmiş, alışmış. Mən torpağı bölünməyə öyrəncəliyəm; Heç qazanan görməmişəm bölənləri də… M

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNCİ

    1. is. köhn. Öyrənən, şagird. 2. dan. bax öyrəncə(k)li

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİLMƏ

    “Öyrənilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİLMƏK

    “Öyrənmək”dən məch. Klassiklər öyrənilir

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİŞ

    is. Öyrənmə işi, öyrənmə; öyrənmə üsulu (tərzi). Bu öyrənişdə … insan hər şeydən əvvəl … səadətverici vasitələri düzgün təyin etməlidir

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİŞLİ

    bax öyrəncəkli

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİŞMƏ

    “Öyrənişmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNİŞMƏK

    f. Alışmaq, vərdiş olmaq, öyrəşmək, isinişmək. Rüstəm bəy mətanətli bir səslə: – Gün-gündən sizə öyrənişirəm

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNMƏ

    “Öyrənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNMƏK

    f. 1. Bilik əldə etmək, bir şeyi təcrübə ilə mənimsəmək. Tarda çalmağı öyrənmək. İngilis dili öyrənmək

    Tam oxu »
  • ÖYRƏNMİŞ

    f.sif. Alışmış, vərdiş etmiş, adət etmiş, öyrəncəli

    Tam oxu »
  • ÖYRƏŞMƏ

    “Öyrəşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏŞMƏK

    f. 1. Vərdiş etmək, alışmaq, öyrənmək, adət etmək. Qaratoyuq əsarətə (qəfəsə) tez öyrəşir, sonra oxumağa başlayır

    Tam oxu »
  • ÖYRƏTMƏ

    “Öyrətmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYRƏTMƏK

    icb. 1. Bilik, sənət, peşə vermək, təlim etmək. [Adil:] [Atam] əlləri salamat olan müharibə əlillərinə xarratlıq öyrədirdi

    Tam oxu »
  • ÖYÜD

    is. Pis hərəkətlərdən saqındırmaq üçün deyilən sözlər; nəsihət. [Asya:] Ha öyüd, nəsihət edirəm olmur

    Tam oxu »
  • ÖYÜD-NƏSİHƏT

    bax öyüd. [Məsumə Firəngizə:] Yox, bala, bu, öyüd-nəsihət məsələsi deyil. B.Bayramov. □ Öyüd-nəsihət vermək (etmək) – bax öyüd vermək (“öyüd”də)

    Tam oxu »
  • ÖYÜDLƏMƏ

    “Öyüdləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYÜDLƏMƏK

    f. dan. Öyüd vermək, nəsihət etmək. Uşağı öyüdləmək

    Tam oxu »
  • ÖYÜDVERİCİ

    sif. Öyüd, nəsihət mahiyyətində olan; nəsihətli. Öyüdverici sözlər

    Tam oxu »
  • ÖYÜMƏ

    “Öyümək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖYÜMƏK

    f. Ürəyi qalxmaq, ürəyi bulanmaq, qusmaq istəmək

    Tam oxu »
  • ÖYÜNCƏK

    bax öyüngən

    Tam oxu »
  • ÖYÜNGƏN

    sif. və is. Özünü çox öyən, tərifləyən, özünü tərifləməyi sevən, öyüncək (adam)

    Tam oxu »
  • ÖYÜNGƏNLİK

    is. Öyüngən adamın xasiyyəti

    Tam oxu »
  • ÖYÜNMƏ

    “Öyünmək”dən f.is. Ayrım qızının belə öyünməsindən, Kərim babanın elə sükut ilə büzülüb durmasından bir qəhqəhə qopdu

    Tam oxu »
  • ÖYÜNMƏK

    f. 1. Özünü öymək, özünü tərifləmək; lovğalanmaq. // Fəxr etmək. Öyünməsin kimsə gözələm deyib; Bir ayrı tövr olur halı gözəlin

    Tam oxu »
  • ÖZ

    əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq

    Tam oxu »
  • ÖZBAŞINA

    zərf Öz bildiyi kimi, heç kəsdən soruşmadan, icazə almadan. Sabir … söz verdi ki, bir də özbaşına belə yerə çıxmaz

    Tam oxu »
  • ÖZBAŞINALIQ

    is. Hər hansı bir işdə qanuna, intizama, qəbul olunmuş nizam və qaydaya zidd hərəkət; başlı-başınalıq

    Tam oxu »
  • ÖZBƏK

    is. Özbəkistan Respublikasının əsas əhalisini təşkil edən türkdilli xalq və bu xalqa mənsub adam

    Tam oxu »
  • ÖZBƏKCƏ

    sif. və zərf Özbək dilində. Özbəkcə öyrənmək. Özbəkcə qəzet

    Tam oxu »
  • ÖZCƏ

    sif. Özünə aid olan; özünün. Özcə işinlə məşğul ol. – [Şahpəri:] Mən hesabdarzad hesaba alan deyiləm

    Tam oxu »
  • ÖZCÜYƏZ

    əvəz. “Öz”dən oxş. [Gülöyşə Sənubərə:] Qoy özcüyəzi görüşsün, danışsın. B.Bayramov

    Tam oxu »
  • ÖZƏK

    is. 1. Bitki gövdəsinin və ya kökünün daha yumşaq olan daxili mərkəzi hissəsi. 2. Çibanın, çirkli yaranın ortasında olan bərk iltihablı hissə

    Tam oxu »
  • ÖZƏKLƏMƏ

    “Özəkləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖZƏKLƏMƏK

    f. Özək əmələ gəlmək, özək bağlamaq. Çiban özəkləyib

    Tam oxu »
  • ÖZƏKLİ

    sif. Özəyi olan, özək bağlamış

    Tam oxu »