Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ŞE

    “Ş” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı

    Tam oxu »
  • ŞEDEVR

    is. [fr.] İncəsənətin, ədəbiyyatın, sənətin ən nümunəvi əsəri, şah əsər

    Tam oxu »
  • ŞEF

    [fr.] 1. Başçı, rəis, rəhbər. Katib bir az dayandı, sonra şefini çox hirsləndirməmək üçün ehtiyatla dedi

    Tam oxu »
  • ŞEFLİK

    is. İstehsal, mədəni, siyasi və s. cəhətdən müntəzəm yoldaşlıq köməyi göstərməkdən ibarət ictimai fəaliyyət, hamilik

    Tam oxu »
  • ŞEH

    is. Rütubətli havada gecələr torpaq, bitki və s.-nin üzərinə qonan incə su damcıları; qırov, şəbnəm. Yumşaq göy çəmənin üstə düşüb şeh gecədən; İsti y

    Tam oxu »
  • ŞEHDURAN

    is. bot. Gülçiçəklilər fəsiləsindən yüksək dağ çəmənlərində bitən bir bitki. Gülçiçəklilər fəsiləsinin bir-birindən az fərqlənən cavan növləri vardır

    Tam oxu »
  • ŞEHLƏNMƏ

    “Şehlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞEHLƏNMƏK

    f. Üstü şehlə örtülmək, üstünə şeh qonmaq

    Tam oxu »
  • ŞEHLİ

    sif. 1. Üzərində şeh olan, üzərinə şeh düşmüş. Şehli kollar. Şehli otlar. – Ovçu Piri, lap ayağının ucundan qalxıb yaxındakı şehli yovşan koluna qonan

    Tam oxu »
  • ŞEHLİK

    1. bax şehli 1-ci mənada. Şehlik və nəmişlik gündə duza artıq meyil edən təpəl camış müti bir qul kimi Qaraxana baxmağa başlardı

    Tam oxu »
  • ŞEİR

    is. [ər.] Ritmik vəzndə ahəngdar poetik əsər, nəzmə çəkilmiş bədii əsər. Klassik şeir. – Vaqif yolunun davamçısı olan Zakir şerimizə həqiqi satira gət

    Tam oxu »
  • ŞEİRLƏŞMƏ

    “Şeirləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞEİRLƏŞMƏK

    f. Şeir deməkdə bir-birilə yarışmaq

    Tam oxu »
  • ŞELF

    [ing. shelf] coğr. Materikin [qurunun] su altında 200 metrə qədər dərinlikdə olan davamı, hissəsi. Adaların bir qismi şelfin qalxması nəticəsində əməl

    Tam oxu »
  • ŞELLÁK

    is. [holl.] Heyvan mənşəli təbii qatran

    Tam oxu »
  • ŞELLƏNMƏ

    “Şellənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞELLƏNMƏK

    f. Sevinmək, fərəhlənmək

    Tam oxu »
  • ŞENLİK

    is. Abad yaşayış yeri, ümumiyyətlə, məskun yer, məntəqə; qəsəbə. [Arazgili] şenliyin qırağında, gözəl mənzərəli bir yerdə kiçik otaq tutdular

    Tam oxu »
  • ŞENLİKSİZ

    sif. Adam az olan, əhalisi az olan. [Ana:] Bala, məktəbə gedəndə həmişə küçənin ortası ilə get-gəl, şenliksiz küçəyə ayaq basma

    Tam oxu »
  • ŞENYON

    is. [fr.] 1. Başın arxasında toplanmış saç tellərindən düzəldilmiş qadın saç düzümü. 2. Yapma saç maskası

    Tam oxu »
  • ŞERİYYƏT

    is. [ər.] Bədiilik, ahənglilik, gözəllik, emosionallıq. Əsil məharət də bundan ibarətdir ki, ifaçı çaldığı musiqi əsərini yüksək şeriyyətlə mənalandır

    Tam oxu »
  • ŞEŞ₁

    is. [fars.] Altı. Dünən beş, bu gün şeş. (Məsəl). // Nərd oyununda. Çahar atdım, şeş gəldi. (Məsəl)

    Tam oxu »
  • ŞEŞ₂

    is. Top, tüfəng lüləsinin içindəki halqavari cızıqların hər biri; yiv, xır. Şeşi getmiş tüfəng

    Tam oxu »
  • ŞEŞ-BEŞ

    is. Nərd oyununun başqa bir adı. Gəl bir şeş-beş oynayaq. – [Şikayətçi:] Nə vaxt [ipək idarəsinə] müdirin yanına gedirsən, görürsən ki, kişi oturub şe

    Tam oxu »
  • ŞEŞDRƏNGİ

    is. [fars.] 1. Altı cür xuşgəbardan (kişmiş, qurağa, albuxara və s.) hazırlanan plov xuruşu. [Xanım:] Qəsdim lap şeşdrəngi xörək etməkdir, abırlı olsu

    Tam oxu »
  • ŞEŞƏ

    sif. Dik, sivri. [Vaqif:] Niyə, qulağınız çoxdan şeşədir; Böhtan eşidəndə qızarıb yanar; Doğru söz gələndə pambıq tıxanar

    Tam oxu »
  • ŞEŞƏBIĞ

    sif. Bığlarının tükləri cod və dik olan. Şeşəbığ kişi. – Hərdənbir poqonlu, şeşəbığ, çəkməsi məhmizli, başıaçıq adamlar çadırdan görünür, yenə səsin i

    Tam oxu »
  • ŞEŞƏBUYNUZ

    sif. Dikbuynuz, itibuynuz. Zərrintac xanım, Leyləyi öz nəzərindən rədd etdikcə, yaşı ötən şeşəbuynuz bir öküz kimi hey irəliyə dürtülürdü

    Tam oxu »
  • ŞEŞƏLƏMƏ

    “Şeşələmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞEŞƏLƏMƏK

    f. Dikəltmək, dik saxlamaq, iti tutmaq. Qulaqlarını şeşələmək

    Tam oxu »
  • ŞEŞƏLƏNMƏ

    “Şeşələnmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞEŞƏLƏNMƏK

    f. Acıqlanmaq, qışqırmaq, sərt söz demək, qabarmaq, xoruzlanmaq. [Sədr:] Bu ixtiyarı sənə kim verib? – deyə o, Xəlilin üstünə şeşələndi

    Tam oxu »
  • ŞEŞƏLƏTMƏ

    “Şeşələtmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞEŞƏLƏTMƏK

    bax şeşələmək. Şeşələtdi bığlarını; Gözlərin rövşən elədi. Aşıq Ələsgər

    Tam oxu »
  • ŞEŞƏLİK

    is. Lovğalıq, dikbaşlıq, təşəxxüs

    Tam oxu »
  • ŞEŞLİ

    sif. İçində şeşi olan, yivli, xırlı. Şeşli lülə

    Tam oxu »
  • ŞEŞPƏR

    is. [fars.] Altıdilli toppuz – qədim silah. [Dəmirçioğlu:] Mən onun nə qılıncından qorxuram, nə şeşpərindən

    Tam oxu »
  • ŞEVALYÉ

    is. [fr.] Feodal Fransada zadəgan rütbəsi

    Tam oxu »
  • ŞEVRÉT

    [fr. shevrette – çəpiş] Qoyun dərisindən hazırlanmış sevroya oxşar dəri. Qoyun dərilərini … xrom duzu vasitəsilə aşıladıqda ona şevret deyilir

    Tam oxu »
  • ŞEVRÓ

    [fr.] Keçi dərisindən hazırlanan yumşaq, zərif dəri növü. // Həmin dəridən tikilmiş. [Cavad] ipək arxalıq, mahud çuxa, boz və qiymətli Buxara dərisind

    Tam oxu »
  • ŞEVRON

    is. [fr.] Rəsmi geyimin qoluna vurulmuş bucaqşəkilli tikmə

    Tam oxu »
  • ŞEVYÓT

    [ing. yer adından] Yüngül, yumşaq, incə xovlu yun və ya yarıyun parça növü. Mağazadan üç metr şevyot aldım

    Tam oxu »
  • ŞEY

    is. [ər.] 1. Məişətdə, işdə və s.-də lazım olan hər hansı bir cisim, maddə, zad, əşya, nəsnə. [Əsgər:] Xanım, sizə yaraşan şeyim çoxdur, ancaq evdədir

    Tam oxu »
  • ŞEY-MEY

    dan. bax şey-şüy. Nuşapəri xanım aşpazdan ayrılıb, şey-meyini götürüb getdi. (Nağıl)

    Tam oxu »
  • ŞEY-ŞÜY

    is. Hər cür lazımi şeylər, avadanlıq, müxəlləfat və s. [Kərbəlayı Fatma xanım:] Ay qız, hələ tələsmə

    Tam oxu »
  • ŞEYDA

    sif. [fars.] şair. Dəlicəsinə vurğun, eşq divanəsi, məftun (bəzən “şeyda bülbül” tərkibində işlənir)

    Tam oxu »
  • ŞEYDABAZ

    is. [fars.] Arvadbaz. Molla şeytan idi, axund şeydabaz; Məşədi, kablayı lotu çıxmışdı. Aşıq Ələsgər

    Tam oxu »
  • ŞEYDALIQ

    is. Dəlicəsinə vurğunluq, aşiqlik, məftunluq, eşq və məhəbbətdən irəli gəlmiş divanəlik. Şeydalığım oldu aləmə faş; Nifrət qılar oldu yarü yoldaş

    Tam oxu »
  • ŞEYHƏ

    is. Atın bərk kişnəməsi. Birdən ayıldım, duydum bir bağırtı; Xəncər bərqi, at şeyhəsi, çığırtı. A.Səhhət

    Tam oxu »
  • ŞEYX

    is. [ər.] 1. Ərəbistanda qəbilə və ya əşirət başçısı. Digər şeyxlər və müridlər də gəlib birər-birər [dərvişin] ətrafına toplaşırlar

    Tam oxu »