1. sif. Daim axan (axmaz əksi). Axar su. Axar çay. Axar bulaq.
– Sevgili bir çoban, on bir yaşında; Düdük çalır axar sular başında.
Yenə axar çaylar üstdə dəmir körpü qurulacaq.
Səltənət axar su axtarırdı.
2. is. Cərəyan səmti, istiqaməti. Suyun axarı. Çayın axarı ilə getmək.
3. məc. Səlis, rəvan, ahəngdar.
Noldu söylədiyin axar qoşmalar; Andımı həsrətlə səni hər nigar?!