is.
1. Dönmə, dönüş, qayıtma, dolanma.
2. Dəfə, kərə. Bir dönüm. Bu dönüm.
сущ. 1. элкъуьн; 2. тилит, гъил, сефер; bir dönüm са сефер, садра; bu dönüm и гъилера.
Tam oxu »I сущ. поворот, изгиб, излучина чего-л. (место, где что-л. поворачивает, отклоняется в сторону) II в сочет
Tam oxu »