EHSASAT

is. [ ər. “ehsas” söz. cəmi] kit. Hisslər, duyğular.
XVI əsrdə Azərbaycan dili hər cür fəlsəfi fikirləri və dərin ehsasatı ifadə edəcək yüksəkliyə qalxmışdı. M.İbrahimov.
“Könüldə fırtına” (şeirlər kitabı) pis ehsasat yaradır. Ə.Vəliyev.

EHSAS
EHTİKAR

Digər lüğətlərdə

адида́с ер заверша́ться йа́ппи корса́рский нажи́вка напря́чься недрема́нный однодво́рка роди́тельски вью́жить пересдава́ться подголо́вник сабайо́н столбовая доро́га табли́чка лампада antithetic hydrothermal publishing superhighway undecipherable защитный подаваться чистота