ELBAŞILIQ

is. tar. Elbaşının işi, vəzifəsi; başçılıq, rəhbərlik. [İldırım:] Ən baş bir qanun vardır ki, o da hər kəsin başqaya zərərsiz azad istəyidir.
“Ellik” işlər üçün isə el özü sıra ilə elbaşılıq edir. C.Cabbarlı.

ELBAŞI
ELBƏYİ

Digər lüğətlərdə

вма́зывать жиди́ть подки́снуть проме́риваться размельча́ться ста́роста шурфова́ть воскли́кнуть назрева́ть перестуча́ть подгоня́ться фырча́ть цехин diplopy fumigator fury levitation observed pice radio communication samely way passenger вотум главенство заведение