1. Ayaqları ilə torpağı qurdalayaraq, qazaraq özünə yem aramaq.
Cücələrim birər-birər; Suyu görüb yavuq gələr; İçər, gedər, eşələnər.
Çadırımızın dörd bir yanı açıqlıq olduğundan toyuq cücələri ilə o açıqlıqda gəzişir, qurd-quş, çəyirtkə tutub yeyir və eşələnirdi.
2. Yerində qurdalanmaq, o üz-bu üzə çevrilmək.
[Ana:] Səhər tezdən, lap toyuqlar ağacdan töküləndə biz oyanıb dururuq, [oğlum] oyanırsa da, gözü baxa-baxa yerinin içində o tərəf-bu tərəfə eşələnir.
Sübhanverdizadə eşələnərək məftilli krovatı cırıldatdı.
Tapdıq yerinin içində eşələndi və gözünü açdı.