EVLİK


1. sif. Evə aid, evə məxsus, ailə ilə bağlı; ailəlik.
Əsəd Arazı əncir ağacı altına çəkdi: – Yox, evlik işim yoxdur. A.Şaiq.

2. köhn. evf. Qadın, arvad mənasında.
[İbad:] [Almaz] dayanıb belə, bizim qardaşın evliyi də belə, bir az da özümü irəli verdim, gördüm yox, iş bir təhərdir. C.Cabbarlı.

3. Saylarla evlərin miqdarını bildirir. 100 evlik kənd.
– Beş yüz evlik, şəhər tipli gur bir qəsəbədə çalğıçı dəstəsinin olmaması qəribə görünsə də, ancaq bu belə idi. Ə.Əbülhəsən.

EVLİ-EŞİKLİ
EVLİLİK

Digər lüğətlərdə

антиглобали́зм вскати́ть гри́фель миока́рдий облегчённость перещеголя́ть себялюби́вый стекля́нница гореча́вковые лексикологи́ческий лубко́вый сселя́ться упелена́ть усме́шливо cryptobiosis donate hereabouts Mao jacket shore leave Волопас выколупать злодеяние отсечь сбор чесуча