EYİBCU

is. [ ər. eyb və fars. …cu] klas. Hər kəsdə eyib, nöqsan axtaran, hər şeydə irad tapmağa çalışan adam.
Key şux! Nədir bu güftügulər? Qılmaq sənə tənə eybculər. Füzuli.
Könlünü badəpərəst olmağa mötad edəsən; Eybcu olma, əfəndim, sənə hər an demədim?! Ə.Vahid.

EYİB
EYİBLƏMƏ

Digər lüğətlərdə

ба го́лень гомосексуали́зм куби́ст маха́н о́бщник принципиа́льность уступно́й безли́стный живо́го места нет, не осталось кресто́м подзавести́сь по́длость полупальто́ -tron astrologer bauchle bevel hostelry seventeen идилличный искажение отражаться страдный чернокнижие