ƏFRAD

is. [ ər. “fərd” söz. cəmi] Fərdlər, şəxslər, adamlar.
Etiqadımız bundadır ki, vətən, məmləkət orada yaşayan əfradın hamısınındır. C.Məmmədquluzadə.
[Əbülhəsən bəy:] Nəzmiyyə əfradının və onunla bərabər bütün Təbrizin tərk-silah etdirilməsi tələbini rədd edəcəyik. M.S.Ordubadi.

□ Əfradi-məclis köhn. – səhnə əsərində iştirak edən şəxslər.
Əfradi-məclisdən mövlananın əql və kəmalına afərin sədası səqfə bülənd oldu. M.F.Axundzadə.

ƏFLATUNİ
ƏFSANƏ

Digər lüğətlərdə

дво́ечник мецена́тка ненаказу́емость парла́мент причи́тывать сла́ксы ши́фер анальги́н мавзоле́й оцени́ть перемора́живаться подслу́шиваться убыва́ние краковяк кубара сям becloud biogen corn rose cream-coloured donut were заёрзать мужеподобный соло