ƏĞYAR

is. [ ər. “ğeyr” söz. cəmi] klas. Özgə(lər), dost olmayan(lar); rəqib(lər), yad(lar).
Bu gələn yar özüdür; El-obanın gözüdür; Bu tənə sənin deyil; Bəlkə əğyar sözüdür. (Bayatı).
Gül qönçəlikdə gərçi olur xarə aşina; Açsa niqabını, olur əğyarə aşina. S.Ə.Şirvani.
[Məşədi İbad:] İndi mən bu tayda hambal ilə qalmışam; Yarım da o tayda əğyar ilə söhbət edir. Ü.Hacıbəyov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏĞYAR özgə — düşmən — rəqib — yad

Etimologiya

  • ƏĞYAR Ərəb mənşəlidir, qeyri (əsli: ğeyri) sözü ilə eyni kökə malikdir, onun cəm formasıdır. Poeziyada “yad”, “kənar” mənalarında işlədilir (bəzən “düşmən”
ƏĞNİYA
ƏĞYARLIQ

Digər lüğətlərdə

антипарти́йный за́мкнутость мину́вшее Открове́ние педсове́т самозакла́ние со́сочка ста́лкивание жу́льничать неприя́знь оповести́тельный отрегу́лировать разношёрстный раскоди́ровать стогла́вый cider-brandy fee tail girlish rent-service антиракета процедурный свойство темляк чехлить шибкий