1. Bir xəstəliyin sağalmasına kömək edən hər bir şey; dərman, dava. Hazır əlaclar var.
– Firuzə xəstəni bir an gözdən qoymurdu, həkimin yazdığı əlacı vaxtlı-vaxtında içirir və üstündə gecə-gündüz yarpaq kimi titrəyirdi.
[Sadıq kişi:] Ay usta Hüseyn, bizim Məmmədvəlinin burnu qanıyıb, nə əlac edirik, qan kəsilmək bilmir.
2. Tədbir; vasitə. Bu işi yoluna qoymaq üçün bir əlac axtarmalı.
– Der: – Qanda bulum əlacın, ey yar? Kimdən yetə ehtiyacın, ey yar?
// Çarə.
[Ağa Kərim xan:] İt hürdükcə qaçıram bağa, əlac nədi, qorxuram.
□ Əlac etmək – müalicə etmək, sağaltmağa çalışmaq.
Əlac vermək (etmək, tapmaq) – vəziyyətdən qurtarmaq, çıxış yolu tapmaq (göstərmək), çarə tapmaq.
[Aslan:] Yox, böylə deyil, buna bir əlac tapmalıyıq.
[Birinci kəndli:] Əlac elə, aşağı bağlar əldən getdi.
Bəlkə tez gələsən, əlac verəsən; Sünbülün saçını yığıb hörəsən.
Əlacı kəsilmək (üzülmək) – çarəsi kəsilmək, çarəsiz qalmaq.
Nə qədər güc vurdu, götürmədi əl; Kəsildi əlacı, qaldı məəttəl.
Əlacım hər tərəfdən kəsildi, bir təbəqə kağızı qoydum qabağıma, dedim, indi söylə, mən yazım.
