ƏPRİMİŞ

f.sif.
1. Çürüyüb tökülmüş, çürüyüb didilmiş, didik-didik olmuş.
Bəndalı taxt üstündə, tüfəng yanında, Məsmə də oğlu ilə yanaşı, yerdə əprimiş, yamaqlı bir palaz üstündə uzanıb yatmışdılar. Mir Cəlal.

2. məc. Əldən düşmüş, tökülmüş, üzgün.
ƏPRİMƏK
ƏR

Digər lüğətlərdə

воро́тища законспири́ровать зубе́ц моде́м подтере́ть соприкаса́ться экомоби́ль эскала́торный лесово́дческий нагада́ть отмы́ться парши́во погово́рочный подшпи́ливаться рассиде́ться сухове́й adynamy boffo disbud dolefully femme de chambre meioses ruffle talking ага