ƏYAN₂

top. [ ər. ] köhn. Keçmişdə: ölkənin yuxarı təbəqələrinə mənsub olan mötəbər və yaşlı adamlar; zadəganlar.
Nüşabə taxt üstündə oturmuş, ətrafda vəzirlər, əyanlar, sərkərdələr, saray adamları dayanmışdır. A.Şaiq.
Ordunu yola salmaq üçün Gəncənin əyan və ziyalıları İsfahan kəndinə qədər gəlmişdi. M.S.Ordubadi.
Papaqların bəzisi uzun və qovun çeşnisində idi, bunların sahibinin molla və əyandan olmağı aşkar idi. Çəmənzəminli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏYAN əyan bax 1. zadəgan; 2. aşkar
  • ƏYAN aydın — aşkar — açıq

Etimologiya

  • ƏYAN Dilimizdə “əyan olmaq” ifadəsi var. Əyan sözü eyn (göz) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ƏYAN₁
ƏYANİ
OBASTAN VİKİ
Əyani dərslik
Əyani dərslik - biliyin ötürülməsinin yollarından biridir və tədrisdə istifadə olunur. Əyani dərsliklər adi kitablardan daha interaktiv, aydın və maraqlı olurlar. Onlardan adətən konkret misallar üzrə informasiyaları çatdırmaq üçün istifadə olunur. Məzmunundan və məqsədindən asılı olaraq əyani dərsliklər müxtəlif formalarda ola bilər: kompüter əsaslı, internet əsaslı, televiziya əsaslı və s.

Digər lüğətlərdə

оподзо́ливать организова́ться подтушёвывание поминове́ние ру́брика спа́хивать фрезеро́вочный бюрокра́тствовать в эту по́ру изо́гнутый матере́ть посби́ть размалёвывать управле́нец червя́чный blocky canal exemplifiable grass-snake plastometer Thomist under-lease wrestling замечтаться лебезить