ƏZBƏRÇİ


1. sif. Dərsini anlayıb-anlamadan, olduğu kimi, kəlməbəkəlmə hazırlayan, əzbərləyən. Əzbərçi tələbə (şagird).
2. is. Çox oxumuş, lakin oxuduğunu mexaniki surətdə, qeyri-tənqidi mənimsəmiş adam haqqında.
ƏZBƏR
ƏZBƏRÇİLİK

Digər lüğətlərdə

аллегори́ческий водосбо́рный драмати́зм макла́чение нашля́ться всклоко́чиваться забра́сываться ледене́ц микробиологи́ческий мозги размягчи́лись у кого-л фасциолёз флуоресце́нтный -надцать -ae dataflow dispersal field madrigal misbelieve non licet in bello bis peccare nunnation tea-meeting vine-louse заслушаться звукоподражательный меню