[ lat. flexio – əyilmə, keçmə] dilç. Hallandıqda, təsrif edildikdə, habelə cins şəkilçiləri qəbul etdikdə dəyişən söz sonluğu. Sözlərin sonundakı şəkilçilərin dəyişməsi xarici fleksiya adlanır.
□ Daxili fleksiya dilç. – qrammatik formalar əmələ gətirmək üçün sözün kökündəki fonemlərin dəyişilməsi.