GOPÇULUQ

is. dan. Mübaliğə ilə danışmaq xasiyyəti, bir şeyi şişirtmə, mübaliğə etmə.
[Xankişi:] Gopçuluq yaraşmır heç igidlərə. Z.Xəlil.

// Yalançılıq, uydurmaçılıq.
[Kələntər] təsadüfən yalançılıq, gopçuluq və hay-küylə bu vəzifəyə yüksələ bilmişdi. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • GOPÇULUQ lovğalıq
GOPÇULLUQ
GOPLAMA

Digər lüğətlərdə

насургу́чить низко... офранцу́живаться приле́пливаться расспро́с стяжа́тельский термоупако́вка тра́улерный дозволи́тельный комплимента́рный патери́к подъя́ться праязыково́й пышным цветом распускаться, развиваться, расцветать графья clinical fan club fish kettle grinding pea praxinoscope semi- балагурство обставиться перекашиваться примочить