GÜCƏNMƏK

f.
1. Güc sərf etmək, güc vurmaq. Stolu qaldırmaq üçün gücənmək.
– …Deyib Hacı birdən bərk-bərk gücəndi; Yumruğu Əjdərin ağzına endi. H.K.Sanılı.

2. məc. Cəhd etmək, çox çalışmaq.
Sərdar Rəşid bu son sözümün cavabını vermək üçün xeyli gücəndi. M.S.Ordubadi.

Etimologiya

  • GÜCƏNMƏK Kökü gücdür, -ə şəkilçisi onu feilə çevirib, -n şəkilçisi isə qayıdış növü əmələ gətirib. İndi gücə feili müstəqil işlədilmir
GÜCƏNMƏ
GÜCLƏMƏ

Digər lüğətlərdə

го́нщица инде́йка мажа́ра пе́йджер подкра́шиваться поизорва́ться потерпе́вшая пы́житься раско́льничий тебенева́ть толстоза́дый укрю́чный насчёт обгора́живаться обжа́рка покура́житься себялю́б торфяник coprology crash boat disbelief febricity limiter puttee сноси