Bazarçaydan gələn dəstə banditləri haqlamışdı.
Elə bu anda ağacdan bir başqasının da atılıb qaçmaq istədiyini və “Qoçağ”ın onu haqladığını gördüm.
// məc. Çatmaq, yetmək, yetişmək.
[Məmmədbağır] evlənərkən yaşı qırxı haqlamışdı.
HAQLAMAQ
f. Yüyürüb çatmaq, dalınca qaçıb yaxalamaq, başının üstünü almaq.
// məc. Çatmaq, yetmək, yetişmək.
// məc. Çatmaq, yetmək, yetişmək.