HƏCV

is. [ ər. ] Bir şəxsə, ictimai quruluşa, yaxud həyatdakı mənfiliklərə qarşı yönəldilmiş istehzalı, kəskin, acı, kinayəli yazı. Mirzə Ələkbər Sabirin həcvləri. “Molla Nəsrəddin” məcmuəsində çap olunmuş həcvlər.
[Qacar:] Vətən! Çoxmu sevir məni o vətən? Mənə həcv yazır hər yoldan ötən. S.Vurğun.
[Xan:] Hə, bəs nə oldu? Həcv deyən dilin niyə tutuldu? B.Vahabzadə.

□ Həcv etmək – haqqında həcv yazmaq, ələ salmaq, istehza etmək.
Niyə həcv eyləmisən Cürmini, ey can Yusif! Dilü-canım sənə qurban ola, canan Yusif! S.Ə.Şirvani.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HƏCV həcv bax satira
  • HƏCV pamflet — satira
HƏCMLİ
HƏCVÇİ
OBASTAN VİKİ
Həcv
Həcv – satiranın şəxsi məzmun daşıyan və ancaq şeirlə yazılan bir növüdür. Klassik sənət ənənəsinə görə şair və aşıqlar özlərinin sənət və şəxsiyyətlərinə təhqiramiz münasibət hiss etdikləri zaman həmin hadisəyə və hadisənin səbəbkarına ünvanlanmış vulqar sözlərlə dolu şeir qoşurlar ki, bu da “həcv” adlanır. Həcvlərdə etik çərçivə gözlənilmədiyindən həcv qoşan aşıq və ya şair qarşı tərəfi aşağılamaq üçün vulqar ifadələrdən, söyüş və təhqirlərdən istifadə etməkdən də çəkinmir.

Digər lüğətlərdə

агрономи́ческий импортёр нафантази́ровать пова́дно сентимента́льничать штемпелева́ться надвижно́й отделе́ние подпра́вить предубежде́ние фартук abundance backwind bawdy-house discolour drosky entwist hearer hydrastin valse асфальт гидроавиация знаться плимутрок припоминать