XUBRU

sif. [ fars. ] klas. Gözəlüzlü, göyçək, qəşəng, xoşbəniz.
[Hərəmlərin] cümləsindən iki nəfər dilbəri-xubru ki, xilafirizaları ilə şahın hərəmxanəsinə düşmüşdülər, qayət şərm ilə və ahəstə səslə ərz etdilər… M.F.Axundzadə.
Nə kami-dil verər; nə könül yanar; Məgər xubrular savab istəməz? Q.Zakir.

XUBLUQ
XUDA

Digər lüğətlərdə

иври́т магистра́тский наимпровизи́роваться науча́ть распу́дривание фермуа́р каракалпа́ки круподёрка огу́рчик похохота́ть суесло́вность трасси́рование космополит coaptation gruntingly heal hypochondrium nematocide quadrilateral rollock Silver Star Medal variegate менторский укоротиться шведка