1. Allah, Tanrı.
[Molla Qurban Fərruxa:] Xudavənd təbarək və təala ruzini həmişə artıq eləsin, inşallah.
□ Xudavəndi-aləm (Allahın vəsflərindən biri, dünyanın sahibi, ağası) – Allah.
Bu surətdə nə səbəbə xudavəndi-aləm özünün kitabını gətirənlərin dinlərindən bir neçə min il əvvəl belə cürbəcür batil dinlərin meydana çıxmasına razı olmuşdur.
[Sığırçı:] İndi, əmi, get, bax gör xudavəndi-aləm nə cür gözəllər yaradıb. “”.
2. Xudavənda (bəzən xudaya-xudavənda) şəklində nida – ay Allah! ey Tanrı! (Allaha xitab).
Fələk qoymaz ki, ol mahə verim mən canımı bir gün; Xudavənda, bilirsən kim, deyildir himmətim naqis.
[Xırda xanım:] Xudavənda, görəsən mənim kimi də dünyada bir bədbəxt varmı?
[Mərsiyəxan:] Xudayaxudavənda! Bu nazənin sənəm huriyi-rizvanmı?
