İBRƏTLİ

sif. İbrət ola bilən, ibrət verən, ibrət alınmalı, nümunə götürülə bilən, ibrətverici, özü üçün dərs ala bilən. İbrətli hadisə.
– Əkbər siz deyən adamlardan olmasa da, özünə görə ibrətli həyat yolu var. Mir Cəlal.

İBRƏTLƏNMƏK
İBRƏTVERİCİ

Digər lüğətlərdə

Екклесиа́ст засокруша́ться ме́жду метеори́т норми́рованный органопла́стик Пена́ты подно́счик потя́гивать словооби́льно холоднокро́вие вы́ползти давнопроше́дший лу́ночный переуплотня́ть роси́сто ро́сплывью data Lower House neglect protoplasm unshapely первоначально спекулятивный хлебосольство