İBRİQ

is. [ ər. ] Su və b. mayelər üçün qulplu və əmzikli qab.
[Xəyyam:] Badə ibriqimi qırdın, ya rəb! Dərdimi başdan aşırdın, ya rəb! H.Cavid.

İBRƏTVERİCİ
İBRİŞİM

Digər lüğətlərdə

зачи́нщица отлы́нивание тре́щинный ца́пка куве́йтский легенда́рность муково́з своди́ться дондеже немака air dam copper-bit manway photog puncture-proof skiflying squirelet tape-grass vouch закваска неизменяемость оскорбляться плюс покривиться радистка