İÇİRTMƏK

f.
1. İçməyə sövq və ya məcbur etmək; içdirmək. Su içirtmək.
– Əzizim, qandı ürək; Yar sözün dandı ürək; Şirin şərbət içirtdin; Nədən bəs yandı ürək? (Bayatı).
Bir əlində sudur, bir əlində od; Gah verib içirdər, gah yaxar gedər. Molla Cümə.
[Mirzənin] böyük oğlu təbib bir yanında əyləşib, tez-tez atasının sinəsinə yaş məhrəba salırdı, lazım olduqca dərman içirdirdi. Ə.Haqverdiyev.

2. İçki verib kefləndirmək, sərxoş etmək; keflənməsinə səbəb olmaq. Onu kim içirdibdir?
İÇİRTMƏ
İÇKİ

Digər lüğətlərdə

гиде́сса объявле́ние ограбле́ние озагла́вливаться ру́та сби́тень спрями́ть ...пу́тный кинематографи́ческий куба́ночка окружа́ться слома́ться шах веревка кравка Cepheus discursive lizard fishes sook storied unlaw кислород подозрительность попрошайничество формулярный