İFÇİN

zərf məh. Tam surətdə, tamam, bütün, hamısını. Atı ifçin nallamaq.
– Qıratı ifçin yəhərləyib, Koroğlunun qabağına çəkdilər. Koroğlu”.
Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ifçin yolardı. H.K.Sanılı.

Etimologiya

  • İFÇİN Üpçün variantı da var. Mənası “yerli-yerində”, “tam təminatlı” deməkdir. Çin “yığmaq”dır, “yığcamlıq (səliqəlik)” anlamını əks etdirir, türkmən dilind
İFADƏSİZLİK
İFFƏT

Digər lüğətlərdə

передопра́шивать препоя́сывать просту́почек сбра́сывание толка́ч-толкачо́м вде́лывание гу́зно неразъясни́мый пересыха́ть помести́ться пораже́нка совокупи́тельный согрева́ние мазил datable elaboration feudist Kaffir beer neutrodyne persevering photo- plug-switch supple закрепляться прожектор