AŞIQLAMAQ

f. məh. Aşiq etmək, bənd etmək, məftun etmək.
[Camalın anası:] Xan sağ olsun, Cənnət qızın üstə atıb, qız da bizim bu uşağı … aşıqlayıb. S.Rəhimov.

AŞIQQOZ
AŞIQLIQ₁

Digər lüğətlərdə

валто́рна осты́лость припева́ючи промости́ть соба́чник болтологи́ческий полусфери́ческий прапраба́бушка пурге́н сногсшиба́тельный охрак -ous Andamans doubling dyke infare journey obsequies patrocinate pulsatory Renaissance man ye буй допаять пропорциональность