KÜLAFİRƏNGİ

is. [əsli fransızcadan]
1. köhn. İri daş balkon (sarayda, qəsrdə və s.-də).
Padşah gənə külafirəngidə əyləşib, dizlərin qucaqlayıb qəm dəryasına batmışdı ki, bir də gördü, həmən minval qiyamət başladı… (Nağıl).
Xan qızı bütün günü sarayın külafirəngisinə çəkilir… Çəmənzəminli.

2. dan. Evin üstündə və ya bağlarda istirahət üçün üstüörtülü tikili; talvar.
KÜL-KÜLFƏT
KÜLAH

Digər lüğətlərdə

ви́це-спи́керство изму́сливаться мостови́к мотовство́ неотёсанность призре́ть умыва́ние феронье́рка нажа́ть на все педали о́ко пове́шенная похло́пывание привлека́ться рассредото́чивать реноме́ реоста́тный атлас кулиса Abudja Dumfriesshire iron oxide lighten making-ready диво крестец