qilman
[ər.] сущ. дин. женнетдин къуллугъчияр (хидметчияр).
Bax: qılman.
Bax: qılman. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
ə. 1) uşaq, oğlan, gənc; 2) cənnətin cavan xidmətçiləri
сущ. устар. 1. мальчик, юноша 2. религ. молодой служитель рая, ангел