QOBURLU

sif. Qoburu olan, qobura qoyulmuş, qobur içində olan.
Ələmdar beşaçılan tüfəngini, taxta qoburlu mauzerini, patrondaşlarını götürüb yaraqlandı. S.Rəhimov.
[Həmidin] böyründən qayışı bozarmış, köhnə qoburlu tapança sallanırdı. M.Hüseyn.

QOBUR
QOBUSTAN

Digər lüğətlərdə

никого́ се́янец сорокоу́шка белодере́вец журча́ние индивидуа́льность ма́ло того что напля́шетесь! ориента́ция отстоя́ние подстерега́ться рази́ня blastolation carbon oil creep feed crescendo delenda grandparents kathetometer supplier throb разлёживаться ревмокардит хлопкороб хрипеть