MƏBADA

əd. [ fars. ] Birini bir işdən, hərəkətdən saqındırmaq, çəkindirmək üçün işlədilən söz (bəzən qoşa işlənir); olmaya, olmaya-olmaya, etmə, saqın. Məbada onunla yoldaşlıq edəsən! Məbada gedəsən.
– Fəqanə gəlmə, könül, çəkdi yar şəmşirin; Məbada əl çəkə qətlindən iztirabı görüb. S.Ə.Şirvani.
…Xudayar bəy Zeynəbin yanına adam göndərdi ki, məbada-məbada özgəsinə dil verə və özgəsinə ərə gedə. C.Məmmədquluzadə.

MƏAL
MƏBƏD

Digər lüğətlərdə

в потёмках графома́нка дообе́дывать загла́зно засвеже́ть пропашны́е растира́ние слупи́ть жестикуля́ция кра́сочность отбивна́я печёный подку́сывание подсозна́тельный постскри́птум расчленёнка су́дновый cop-rose farruca maudlin-drunk overpowering tergal гамма ощетиниваться разменять