MƏCUN

is. [ ər. ]
1. Xalq təbabətində xəstə və zəif adamlara vermək üçün xüsusi hazırlanmış xəmirvari bir maddə, dərman.
2. dan. Çox dadlı, ləzzətli, canaxeyirli şey haqqında. Xörək deyil, məcundur.
– Bax, bu xurma Bağdad xurmasıdı, plovun qarasına qoydur, ye, elə bil ki, məcundur. C.Məmmədquluzadə.
[Firəngiz Muxtara:] Ağzının ləzzətini bilmirsən, [göbələyin] kababı məcundur. B.Bayramov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MƏCUN 1. MƏCUN, PASTA 2. məcun bax xəlitə 3. məcun bax ləzzətli
MƏCRUH
MƏCUS

Digər lüğətlərdə

гиперреали́зм зали́вочный коннотати́вный низа́льщик повы́лететь почёркивать растрясённый авари́йность ба́кен госзаку́почный дога́дка ко́пка ле́вая сторона ману́л неумолка́емый осо́товый попа́сть в яблочко Бежецк hang-glide marcgrave paraprotein poverty translatable worthily запекаться