MÖHNƏTKEŞ

sif.is. [ ər. möhnət və fars. …keş] Möhnət çəkən; möhnətli, qayğılı, qəmli, kədərli.
Fərhada, Şirinə, yüz möhnətkeşə; Behiştə, qılmana vermərəm səni. Aşıq Əli.

MÖHNƏT
MÖHNƏTLİ

Digər lüğətlərdə

брызгу́н вива́т медиева́ль отщипну́ть повдове́ть а́хнуть га́щивать игроте́чный изукра́ситься переде́льный троекра́тный agonal amphetamine Guinea-Bissau innocently interrogative kolkhoz rubble ruggedization stercorate washtub безалаберщина галантность пакистанец папье-маше