NABALİĞ

sif. [ fars. na… və ər. baliğ] köhn. Həddi-büluğa çatmamış.
[Heydər bəy Tükəzə:] Ərin uşaq deyildi, nabaliğ deyildi, biz onu tovlayıb aparaydıq! M.F.Axundzadə.
Tifli-nabaliğ ikən məktəbə etdikdə davam; Sən təcəlla eləyib qəlbimə qıldın ilham. A.Səhhət.
[Kəblə Rəcəbəli:] Bəli! Nabaliğ uşaq öz təklifini anlamaz. Ə.Haqverdiyev.

NAAVAND
NABAT

Digər lüğətlərdə

вы́морщить му́скулы незащищённость образу́мить отделённый синдикали́ст скопидо́мный далеко ходить не прихо́дится неодарвини́ст се́йфовый силури́йский со́товый досыть fanny hammal inquisition lepal periosteal scourage unventilated well-thought-out газомотор ливрейный переплётная шестидесятилетний