NACİNS

sif. [ fars. na… və ər. cins]
1. Cinsi təmiz olmayan, cinsi pozuq; cinssiz. Nacins qarpızın toxumu çox olar. ( Ata. sözü ).
2. Alçaq, nanəcib, rəzil.
[Qətibə:] Nacins qız öz sevgilisini öldürmək istəmədiyi üçün oğlu ölmüş ana kimi hönkürtmə vurub ağlamaqdadır. M.S.Ordubadi.

// Çox pis.
[Salman:] …Qızdırma çox nacins şeydir. H.Seyidbəyli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • NACİNS NACİNS (əsli, zatı pis) [Şamxal:] Elələrinə nacins deyərlər bizlərdə, professor (Anar); BƏDCİNS Bədnəzər qonşudan, bədcins yoldaşdan; Qədir bilənlərin
  • NACİNS nanəcib
NACAQ
NACİNSLİK

Digər lüğətlərdə

мысле́те наку́сывание обо́рки опоро́читься хиджа́б гробану́ть заведе́ние лепестко́вый мешо́чник ослабе́ть с прохла́дцей самоу́ком тренирова́ться цви́ркнуть дремодар booster-light contested election dispassionately elasticize haematogenesis infallible looter seeress virulence прораб