NAÇALNİK

is. [ rus. начальник]
1. Bir idarəyə, müəssisəyə rəhbərlik edən vəzifəli şəxs; müdir, rəis.
Nikolay hospital naçalnikinə raport yazdı. Ə.Əbülhəsən.

// Belə şəxslərə müraciət.
[Usta Xəlilova:] Xoş gördük, yoldaş naçalnik! M.Hüseyn.
[Kişi:] Belədir, naçalnik! – deyə çeşməyini alnına qaldırıb başını şübhə ilə buladı. S.Rəhimov.

2. İnqilabdan əvvəl: polis, jandarm rəisi.
[Pirverdi bəy Kabla Qulamalıya:] Bu saat oğlun Mustafanı get, gətir cənab nəçərnikin hüzuruna! C.Məmmədquluzadə.
Samovar üstə çaynik; Dostum olsun uryadnik; Dur, şikayətə gedək; Divan qursun naçalnik. Ə.Cavad.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • NAÇALNİK naçalnik bax 1. rəis; 2. müdir
NAÇAQLIQ
NAÇAR

Digər lüğətlərdə

вихреобразова́ние вы́холощенный дискредити́рование краснёшенько ла́кцы наспи́нник обвора́чиваться отку́порить стилисти́ческий фотограмме́трия цеж чресседе́льный шушу́кание минусовый надсме́шка пробужде́ние токово́й Bismarck charka electrodynamism foliose silver wedding засеребриться приверженный распариться