NAÇAR

sif.zərf [ fars. ] Çarəsiz, əlacsız, naəlac.
[Yusif şah] naçar ümuri-səltənətin icrasına iqdam etdi. M.F.Axundzadə.
Aslan isə naçar öz qardaşını götürüb, bir balaca ev tutub orada sakin oldu. C.Cabbarlı.

□ Naçar qalmaq (dayanmaq) – əlacsız qalmaq, çarəsiz qalmaq, naəlac qalmaq, heç bir şeyə, yerə ümidi gəlməmək.
Usta baxdı ki, Alı kişini aldada bilməyəcək, axırda naçar qalıb onun öz qılıncını özünə verdi. Koroğlu”.
Axacaq ürəyə, idraka işıq; Bəs niyə nigaran, naçar qalmışıq? Şəhriyar.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • NAÇAR naçar bax əlacsız 1
  • NAÇAR çarəsiz — əlacsız
NAÇALNİK
NAÇARLIQ

Digər lüğətlərdə

бу́синка на полста́вки расшвы́ривать самозва́нно спряга́емость авгу́р гро́бить зазыва́ть зато́рный зача́ток злопыха́тель потра́тить хвост brethren cam-wood casus hopperdozer metestick persecutor representative stagnicolous wonner мурашка носиться темперамент