ÖRTÜKLÜ

sif. Örtüyü olan, bir şeylə örtülmüş.
Bunların qarşısında azca kənar; Yaşıl örtüklü bir böyük miz var. A.Səhhət.
Hər iki divar uzunu ağ parusin örtüklü stullar düzülmüşdü. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÖRTÜKLÜ pərdəli — duvaqlı
  • ÖRTÜKLÜ çiyinlilikli — bürüncəkli
ÖRTÜK
ÖRTÜLMƏ

Digər lüğətlərdə

логи́чно по слу́хам ...ми́льный бро́ский гистероскопи́ческий запрессова́ть креплёный поло́ниевый пьянь скворе́чный сталь каланча boom carpet collective farmer cordeau croquette French bean intransmutable mostly onrushing лабазник отечественный подговор протереться Стрелец